Ograniczenie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem poprzez nadzór kuratora sądowego. Ustawodawca nakazuje sądowi opiekuńczemu podjęcie ingerencji na podstawie art. 109 wtedy, gdy dobro dziecka jest zagrożone. Wychodzi bowiem z założenia, że Sąd opiekuńczy winien działać przede wszystkim profilaktycznie przez zapobieganie ujemnym

Z dzisiejszego poradnika dowiesz się, jak napisać i jak złożyć wniosek o ustalenie/uregulowanie kontaktów z dzieckiem. Możesz też pobrać sprawdzony i już gotowy wzór wniosku. Zgodnie z zasadą przewidzianą przez kodeks rodzinny i opiekuńczy, jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia. Kontakty z dzieckiem to jednak jedna z najbardziej spornych kwestii w relacjach byłych małżonków/partnerów. Dlatego problem z ustaleniem kontaktów z dzieckiem potrafi samodzielnie rozwiązać tylko niewielki odsetek rodziców. Znaczna ich część decyduje się na złożenie wniosku o uregulowanie kontaktów z dzieckiem do sądu rodzinnego. Powierzenie sprawy sądowi, będzie słusznym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy dochodzi do utrudniania kontaktów z dzieckiem, niewydawania dziecka na kontakty pomimo wydanych przez sąd ustaleń w tym zakresie lub kiedy zmieniły się okoliczności wpływające na zakres kontaktów. Z wnioskiem o uregulowanie kontaktów ma prawo wystąpić zarówno ojciec, który dziecka nie wychowuje, jak również matka, która chce zmienić dotychczas obowiązujący sposób kontaktów. Uregulowanie kontaktów z dzieckiemWniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiemCo powinien zawierać wniosek o uregulowanie kontaktów z dzieckiem?Propozycja sposobu uregulowania kontaktów z dzieckiemZmiana kontaktów z dzieckiemWniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem wzórUtrudnianie kontaktów z dzieckiemWniosek o ukaranie za utrudnianie kontaktów z dzieckiem wzór Uregulowanie kontaktów z dzieckiem Kwestię kontaktów reguluje sąd rodzinny na wniosek jednego z rodziców o uregulowanie kontaktów z dzieckiem. Wzór wniosku pobierzesz poniżej: Wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem Wniosek o ustalenie/uregulowanie kontaktów z dzieckiem Przed wydaniem orzeczenia sąd przeprowadza postępowanie dowodowe, a jego ocenie podlega szereg okoliczności wiek dziecka, stopień dojrzałości dziecka, jego relacje z rodzicami. Przyczyna rozstania się rodziców nie podlega ocenie sądu, choć ubocznie może ona wpłynąć na zakres kontaktów w przypadku, gdy w rodzinie dochodziło do czynów niedozwolonych tj. jak znęcanie się, groźby oraz kiedy uprawniony do kontaktów ma problemy (alkohol, narkomania, hazard). Niemniej jednak prawo rodzica, który stale dziecka nie wychowuje, do kontaktów z dzieckiem wynika wprost z regulacji prawa rodzinnego oraz przepisów prawa międzynarodowego, które przyjęła Polska. W Polsce prawo i obowiązek utrzymywania kontaktów pomiędzy rodzicami i dziećmi został określony w przepisach art. 113 ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy. Niniejszy przepis wskazuje, że: 1. Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Prawo do osobistych kontaktów rodziców z dziećmi przewiduje również zasada 6 rekomendacji nr R (84) w sprawie władzy rodzicielskiej z dnia 28 lutego 1984 roku oraz konwencja o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 roku. Powyższe regulacje pozwalają nie tylko na osobistą styczność rodzica z dzieckiem, także poza miejscem zamieszkania dziecka, ale również na kontakty telefoniczne i kontakty za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz innych narzędzi mobilnych (skype, fb, messenger). Z tych w szczególności może korzystać rodzic, który zamieszkuje w znacznej odległości od dziecka, za granicą, czy przebywa w Zakładzie Karnym. Zatem niezależnie od władzy rodzicielskiej oraz innych okoliczności rodzic, który nie wychowuje dziecka, ma prawo, a nawet obowiązek do utrzymywania z dzieckiem kontaktów. Co powinien zawierać wniosek o uregulowanie kontaktów z dzieckiem? Wniosek o widzenia z dzieckiem powinien spełniać wymogi pisma procesowego. W jego treści zawrzeć należy: oznaczenie sądu, do którego jest kierowany (wniosek o uregulowanie kontaktów z dzieckiem podlega rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy Wydział Rodzinny i Nieletnich właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka) oznaczenie stron postępowania (dane rodziców dziecka oraz samego dziecka z podaniem numerów PESEL) wnioski, w tym proponowany sposób uregulowania kontaktów z dzieckiem lub wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem uzasadnienie wniosku z podaniem przyczyn złożenia wniosku do sądu np. potrzeba utrudniania kontaktów z dzieckiem z powodu braku porozumienia się rodziców w tym zakresie, potrzeba zmiany poprzednio uregulowanych kontaktów z powodu wieku dziecka, zmiany miejsca zamieszkania, podjęcia dodatkowego zatrudnienia itp. podpis wnioskodawcy listę załączników. Propozycja sposobu uregulowania kontaktów z dzieckiem Składając do sądu wniosek o uregulowanie lub zmianę kontaktów z dzieckiem, należy przedstawić proponowany sposób kontaktów. Wnioskodawca może wnosić o: ustalenie osobistych kontaktów w miejscu zamieszkania dziecka lub poza jego miejscem zamieszkania w wybranych dniach tygodnia i o określonych godzinach. Kiedy przemawia za tym wiek dziecka i jego poziom rozwoju, rodzic może wnosić o kontakty polegające na zabieraniu dziecka do siebie na noc, weekend, czy nawet tydzień, czy dwa wakacji lub ferii zimowych, w określone dni Świąt Bożego Narodzenia i Świąt Wielkiej Nocy; ustalenie kontaktów na odległości, polegających na kontaktach za pośrednictwem urządzeń mobilnych w wyznaczone dni i o określonej godzinie. Jeśli kontakty z dzieckiem były utrudnione, co nie jest przypadkiem odosobnionym, kiedy partnerzy rozstali się w gniewie i nadal go do siebie odczuwają, kontakty mogą zostać ustanowione w obecności osoby trzeciej, najczęściej kuratora. Wiek dziecka, zmiana rytmu pracy, podjęcie dodatkowego zatrudnienia, czy nauki mogą być przesłanką do zmiany uregulowanych wcześniej kontaktów z dzieckiem. Wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem (wniosek o zmianę orzeczenia ustalającego kontakty z dzieckiem) może złożyć każdy z rodziców – zarówno rodzic uprawniony do kontaktów, jak i ten, z którym dziecko stale zamieszkuje. Wniosek o zmianę kontaktów rozpoznawać będzie sąd rodzinny właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka. Jeśli wcześniejsze kontakty regulował Sąd Okręgowy np. w sprawie rozwodowej, wniosek o zmianę kontaktów należy złożyć do Sądu Rejonowego. Natomiast jeśli wcześniejszą sprawę o kontakty prowadził Sąd Rejonowy będzie on właściwy również do rozpoznania nowego wniosku. Wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem podlega takiej samej opłacie skarbowej, jak wniosek o ustalenie widzeń z dzieckiem, która na chwilę obecną wynosi 40 zł. Poniżej możesz pobrać gotowy wzór wniosku, który wystarczy jedynie pobrać, wydrukować i wypełnić. Wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem wzór Wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem wzór Utrudnianie kontaktów z dzieckiem Utrudnianie kontaktów z dzieckiem może być powodem do wystąpienia do sądu, by ten wydał orzeczenie w przedmiocie realizacji prawa do kontaktów. Natomiast jeśli kontakty zostały już przez sąd uregulowane, a nie dochodzi do ich realizacji przez umyślne działanie jednego z rodziców, uprawniony do kontaktów z dzieckiem może wystąpić do sądu z wnioskiem o ukaranie za utrudnianie kontaktów z dzieckiem drugiemu rodzicowi, który obowiązek „wydania” lub „przygotowania” dziecka narusza. …wzór gotowego pisma możesz pobrać poniżej: Wniosek o ukaranie za utrudnianie kontaktów z dzieckiem wzór Wniosek o ukaranie za utrudnianie kontaktów z dzieckiem WZÓR Powyższe wynika z regulacji art. 598 (15) kpc., w brzmieniu: 1. Jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. Jeśli rodzic uprawniony do kontaktów nie realizuje ich zgodnie z wytycznymi sądu, może zostać również ukarany finansowo, o czym stanowi dalszy przepis art. 985 (15) kpc.: 2. Jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1. Warto przeczytać: Jak napisać wniosek o kontakty z dzieckiem wzór Zmiana kontaktów z dzieckiem WZÓR PISMA Utrudnianie kontaktów z dzieckiem – finansowa kara Synowa utrudnia kontakt z wnukiem Porozumienie w sprawie kontaktów z dzieckiem WZÓR Chcę złożyć wniosek o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem Czy matka ma prawo wiedzieć gdzie ojciec zabiera dziecko? Oceń mój artykuł: (8 votes, average: 4,88 out of 5)Loading...

16.00 zł. Kupuję dostęp do wzoru pisma. O prawo do sprawowania opieki nad dzieckiem należy wystąpić do sądu rejonowego. Wniosek o opiekę nad dzieckiem to inaczej wniosek o powierzenie władzy rodzicielskiej i uregulowanie kontaktów. Na skutek złożenia takiego wniosku sąd przeprowadza rozmowę z obojgiem rodziców, a przy Aby każda z zaangażowanych stron mogła zająć się wykonaniem swojej części zadania warto zawrzeć „kontrakt” oraz założyć zeszyt komunikacji między szkołą a domem. Jako, że najbardziej problematyczną i złożoną czynnością jest odrabianie prac domowych – kontrakt będzie dotyczył właśnie tego zagadnienia. Artur Kołakowski i Agnieszka Pisula w swojej książce „Sposób na trudne dziecko” zwracają uwagę na fakt, że „zadania domowe angażują nauczyciela (doprowadzenia do sytuacji, w której dziecko wychodzi z klasy z odrobioną pracą domową); rodzica lub opiekuna (dopilnowanie, by dziecko odrobiło pracę domową); i dziecko […] Dlatego współpraca powinna opierać się na prostych, jasnych zasadach. Kontrakt pomiędzy wychowawcą (szkołą) a rodzicami: Nauczyciel codziennie podpisuje się w zeszycie pod notatką i pracą domową. Jeśli nic nie jest zadane, zapisuje domu rodzice sprawdzają każdy zeszyt i nadzorują dziecko w odrabianiu lekcji. Podpisują się obok podpisu nauczyciel nie podpisał się w zeszycie i nie ma zapisanej pracy domowej, to nie trzeba jej odrabiać. Zeszyt do korespondencji z rodzicami 1. W zeszycie nauczyciel zapisuje (lub parafuje notatkę sporządzoną przez ucznia): oceny,pochwały,punkty,zadane prace domowe,terminy i zakres sprawdzianów,inne ważne informacje (daty wycieczek, zmiany terminów czy godzin wyjść, szkolne wydarzenia itp.). 2. Warto przyjąć zasadę, że rzeczy niewpisane do zeszytu korespondencji dla rodziców nie istnieją. Może się zdarzyć, że nawet tak szczegółowy kontrakt nie zadziała na dłuższą metę i konieczne będzie zacieśnienie kontaktu pomiędzy rodzicami i nauczycielami. W takim przypadku proponujemy, by skorzystać z modelu częstych spotkań. Nasze doświadczenia podpowiadają, że takie spotkania powinny odbywać się nie rzadziej niż raz na dwa tygodnie. Dobrym pomysłem, by prowadził je pedagog lub psycholog szkolny. Ustalenia z takiego spotkania należy spisać w taki sposób, by było wiadomo do czego konkretnie zobowiązuje się szkoła a do czego zobowiązują się rodzice lub opiekunowie […]. Przykładowa TABELA KORESPONDENCJI zawiera w nagłówkach takie tytuły jak : LekcjaPraca domowaKlasówka data/zakresPochwałaWażne informacje Przykłady rozwiązań wypracowanych za pomocą modelu częstych spotkań: Artur ma problem z wagarowaniem – czasami ucieka z pojedynczych godzin lekcyjnych, czasami ze wszystkich lekcji. Zawsze, gdy nie ma go w szkole, rodzice są o tym powiadamiani, chyba że wcześniej zadzwonią z informacją, iż go nie ukrywa przed rodzicami problemy szkolne. Tata w każdy piątek rano idzie do szkoły i rozmawia z wychowawcą. Nauczyciele poszczególnych przedmiotów wiedzą o tej umowie i przekazują wychowawczyni swoje uwagi na mają problemy z przekazywaniem rodzicom ważnych wiadomości (np. o wycieczce, skróconych lekcjach). Wychowawczyni zaproponowała, że będzie rozsyłać e- maile z takimi wiadomościami wszystkim rodzicom, którzy wyrażą zgodę. W czasie nawiązywania współpracy pomiędzy szkołą i rodzicami bardzo ważny jest sposób rozmawiania o dziecku i jego problemach. Podczas zajęć z nauczycielami prosimy ich o wcielenie się w rolę rodzica i zastanowienie, kiedy zraziliby się do współpracy z nauczycielem ich dziecka. Oto kilka częstych odpowiedzi: Niewykonanie zadań na lekcji, ale zadawanie ich do domu. Przerzucanie zadań z lekcji na na to, co dziecko robi na które przybierają postać porównywanie z innymi dziećmi.„Niech państwo coś zrobią z tym dzieckiem”.Z tym to chyba już nic nie da się zrobić”.„Takiego dziecka jak państwa to jeszcze nie było w historii tej szkoły”.„To wina środowiska rodzinnego”.„To jest pani wina, że dziecko jest właśnie takie”. Lepsza strategia rozmowy z rodzicami: Nauczyciel wymieni choć kilka pozytywów, powie jak dziecko czuje się w niepokój o o konkretnych zachowaniach i problemach, którymi trzeba się że wspólnie będą szukać konkretnych jakie pomysły na rozwiązanie sytuacji ma szkoła” (Kołakowski, Pisula, 2016). źródło: A. Kołakowski, A. Pisula: „Sposób na trudne dziecko Przyjazna terapia behawioralna”, GWP, Sopot 2016 Przykładowa ocena opisowa ucznia kl. IIICharakterystyka zaburzeń spektrum autyzmu – symptomy, wskazówki, ocenaUmowa / kontrakt z uczniem ze spektrum autyzmuRejestr bieżący ucznia z autyzmem w szkoleMonitorowanie postępów w szkole – autyzmDziecko z autyzmem w grupie neurotypowych dzieciWspółpraca z rodziną ucznia z autyzmem, zespołem AspergeraNauczyciel wspomagający – nauczanie zdalneScenariusz lekcji o autyzmie dla uczniów klas IV – VI, pdfFunkcjonowanie emocjonalno-społeczne dziecka z zespołem Aspergera w klasieLUM – arkusz obserwacji dziecka z autyzmemAutyzm i zespół Aspergera – wskazówki dla nauczycielaZespół Aspergera – dostosowanie wymagań edukacyjnych – wskazówki do pracy z uczniemŚwiat oczami dzieci ze spektrum autyzmu – filmPrzykładowe oceny opisowe uczniaZajęcia w szkole, autyzm – lista kontrolna, ocenianiePublikacje i materiały edukacyjne autyzm i zespół AspergeraSpektrum autyzmu – myślenie logiczne, wskazówkiOcena opisowaSpektrum autyzmu – Projekty i prace zaliczenioweDzień Świadomości Autyzmu – scenariusz zajęć

Rodzice mogą korzystać z konsultacji i porad logopedycznych, w czasie trwania zajęć z dzieckiem lub po uprzednim ustaleniu terminu z logopedą. W razie pojawienia się trudności w przebiegu terapii rodzice są zapraszani na indywidualne rozmowy. Jeśli uczeń prawidłowo wymawia wcześniej zaburzone głoski nie tylko w mowie kontrolowanej

W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków (tzw. plan wychowawczy) o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Porozumienie między rodzicami dotyczące wykonywania władzy rodzicielskiej może zostać uwzględnione, jeśli rodzice posiadają władzę rodzicielską. Porozumienie nie zostanie uwzględnione, gdy sąd pozbawił władzy rodzicielskiej oboje rodziców lub jednego z nich. Uwzględnienie porozumienia jest dopuszczalne, jeżeli sąd orzekł o powierzeniu wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z małżonków, ograniczając jednocześnie władzę rodzicielską drugiemu rodzicowi do określonych obowiązków i uprawnień wobec dziecka. Charakter i forma porozumienia rodzicielskiego Porozumienie rodzicielskie ma charakter fakultatywny. Inicjatywa porozumienia należy do małżonków, a jeżeli nie przedstawią oni sądowi projektu porozumienia, sąd rozwodowy nie ma podstaw, aby wzywać ich do jego przedłożenia. Artykuł 58 § 1 zd. 2 KRO wymaga przedstawienia porozumienia w formie pisemnej. Rodzice mogą jednak podyktować treść porozumienia rodzicielskiego do protokołu z przebiegu posiedzenia. Funkcje porozumienia rodzicielskiego Przyjmuje się, że porozumienie rodzicielskie ma spełniać następujące funkcje: - ułatwiać stronom uregulowanie sytuacji po rozwodzie, tj. zawierać szczegółowe postanowienia dotyczące pieczy rodziców nad dzieckiem (funkcja normatywna), - wyjaśniać rodzicom ich prawa i obowiązki rodzicielskie po rozwodzie (funkcja edukacyjna), - zapobiegać powstawaniu konfliktów między rodzicami i angażowaniu w te konflikty dziecka (funkcja prewencyjna) [T. Sokołowski, Skutki prawne rozwodu, Poznań 1996, s. 80]. Treść i kontrola porozumienia rodzicielskiego W celu zapobieżenia potencjalnemu konfliktowi rodziców porozumienie powinno być jak najbardziej drobiazgowe. Warto sporządzić go na podstawie szczegółowego kwestionariusza zawierającego listę kwestii odnoszących się do atrybutów władzy rodzicielskiej oraz sposobu i form utrzymywania kontaktów. Szczegółowość porozumienia zależy jednak od dotychczasowych relacji małżonków wobec siebie i dziecka oraz od okoliczności konkretnej sprawy. W doktrynie elementy porozumienia rodzicielskiego dzieli się na fakultatywne i obligatoryjne. Zdaniem T. Sokołowskiego, formularz stanowiący podstawę do przygotowania pisemnego porozumienia powinien zawierać czterdzieści punktów odpowiadających kolejnym elementom składającym się na atrybuty władzy rodzicielskiej i co najmniej cztery postaci kontaktów wskazane w art. 113 § 2 KRO. Nie ma jednego wzoru porozumienia rodzicielskiego. Może mieć on postać krótkiego dokumentu, zawierającego punkty dotyczące wychowania dziecka lub być szczegółową umową między rodzicami. Bez względu jednak na zawartość porozumienia, musi się ono nadawać do wykonania po uprawomocnieniu się wyroku. Treść porozumienia sąd ocenia pod kątem zgodności z dobrem dziecka, jeśli uzna, że jest ono z nim sprzeczne, nie uwzględnia go – co jednak nie znajduje odzwierciedlenia w sentencji wyroku. Odejście w wyroku rozwodowym od treści porozumienia wymaga wskazania w uzasadnieniu orzeczenia powodów takiego rozstrzygnięcia. Kontrola porozumienia pod kątem zgodności z dobrem dziecka oznacza, że sąd nie transponuje go do wyroku w sposób automatyczny, ale jeżeli porozumienie jest zgodne z dobrem dziecka, sąd ma obowiązek je uwzględnić. Porozumienie podlega „zatwierdzeniu” przez sąd, przy czym nie chodzi tu o zatwierdzenie tak jak w odniesieniu do ugody. Porozumienie nie zwalnia sądu od obowiązku orzeczenia o władzy rodzicielskiej. Jeśli rodzice nie dojdą do porozumienia, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Jeżeli jeden z rodziców nie przestrzega porozumienia, a powoduje to zagrożenie dobra dziecka, sąd może wydać odpowiednie zarządzenie na podstawie art. 109 KRO. W takiej sytuacji, nie jest również wykluczona zmiana rozstrzygnięcia o władzy rodzicielskiej. Polecamy: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Porozumienie rodzicielskie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej, utrzymywania kontaktów z dzieckiem i alimentach - wzór (Wersja Word) .................................................., dnia .............................. POROZUMIENIE RODZICIELSKIE O SPOSOBIE WYKONYWANIA WŁADZY RODZICIELSKIEJ, UTRZYMYWANIA KONTAKTÓW Z DZIECKIEM I ALIMENTACH* Strony: .............................., zam. .............................. legitymujący się dowodem osobisty o numerze i serii .............................. PESEL: .............................. zwany dalej „Ojcem Dziecka” i .............................., zam. .............................. legitymująca się dowodem osobisty o numerze i serii .............................. PESEL: .............................. zwana dalej „Matką Dziecka” w związku z tocząca się w Sądzie Okręgowym w .............................. sprawą o rozwód (sygn. akt ..............................), mając na względzie dobro ich wspólnego małoletniego syna/córki .............................., urodzonego/urodzonej w dniu .............................. w .............................., zwanego/zwanej dalej „Dzieckiem”, zgodnie postanawiają, co następuje: § 1 Władza rodzicielska i miejsce pobytu Dziecka 1. Władza rodzicielska nad Dzieckiem przysługiwać będzie obu Stronom, a każda ze Stron będzie obowiązana i uprawniona do jej wykonywania. 2. Miejscem pobytu Dziecka będzie każdoczesne miejsce zamieszkania Matki Dziecka, przy czym Ojciec Dziecka zastrzega by miejsce to odpowiadało co najmniej dotychczasowemu standardowi mieszkania, w którym wychowywało się Dziecko. 3. Matka Dziecka wskazuje, iż Dziecko przebywać będzie pod adresem: .............................. 4. Matka Dziecka zobowiązuje się do niezwłocznego informowania Ojca Dziecka o każdej zmianie miejsca pobytu Dziecka trwającej dłużej niż .............................. 5. Strony zgodnie oświadczają, że nie będą negatywnie wypowiadać się w obecności Dziecka o drugim rodzicu, ani o kimkolwiek innym z jego rodziny. 6. Bieżące decyzje w sprawach Dziecka będą podejmowane przez rodzica sprawującego w danym czasie pieczę nad Dzieckiem, w tym również decyzje wynikające z nagłych zdarzeń dotyczących życia, zdrowia i bezpieczeństwa Dziecka. 7. Decyzje o istotnych sprawach Dziecka będą podejmowane wspólnie przez oboje rodziców. § 2 Kontakty z Dzieckiem 1. Ojciec Dziecka będzie miał prawo do osobistych kontaktów z Dzieckiem w: np. każdy I i III weekend miesiąca od piątku od godziny do niedzieli do godziny 2. Ojciec Dziecka będzie miał prawo do osobistych kontaktów z Dzieckiem w Święta: a) Bożego Narodzenia: ….......................................................................................................................................................................................................................................................................... .............................................................................................................................................................................................................................................................................. .............................................................................................................................................................................................................................................................................. b) Wielkanocne: ….......................................................................................................................................................................................................................................................................... .............................................................................................................................................................................................................................................................................. .............................................................................................................................................................................................................................................................................. 3. Ojciec Dziecka będzie miał prawo do osobistych kontaktów z Dzieckiem w: a) każdy Dzień Dziecka, tj. 1 czerwca, np. w latach parzystych, jeżeli dzień ten przypada w dzień wolny od zajęć lekcyjnych – od godziny 10:00 do 14:00, a jeżeli święto przypada w dzień nauki szkolnej – przez cztery godziny po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z Matką Dziecka; b) każdy Dzień Ojca, tj. 23 czerwca, np. jeżeli dzień ten przypada w dzień wolny od zajęć lekcyjnych – od godziny 10:00 do 14:00, a jeżeli święto przypada w dzień nauki szkolnej – przez cztery godziny po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z Matką Dziecka; c) każde urodziny Dziecka np. wspólnie z Matką Dziecka bądź cztery godziny po wcześniejszym uzgodnieniu z Matką Dziecka, gdyby strony nie zdołały osiągnąć porozumienia co do tego, jak wspólnie spędzić czas z Dzieckiem. 4. Ojciec Dziecka będzie miał prawo do osobistych kontaktów z Dzieckiem w: a) wakacje letnie: ….......................................................................................................................................................................................................................................................................... .............................................................................................................................................................................................................................................................................. .............................................................................................................................................................................................................................................................................. b) ferie zimowe: ….......................................................................................................................................................................................................................................................................... .............................................................................................................................................................................................................................................................................. .............................................................................................................................................................................................................................................................................. 5. Kontakty Ojca Dziecka z Dzieckiem każdorazowo odbywać się będą poza miejscem pobytu Dziecka, bez obecności Matki Dziecka. 6. Ojciec Dziecka każdorazowo odbierze Dziecko bezpośrednio z miejsca jego pobytu oraz po zakończeniu kontaktu, odwiezie Dziecko bezpośrednio do miejsca jego pobytu. 7. Ojciec Dziecka w trakcie kontaktów z Dzieckiem ma prawo zabierać Dziecko do miejsca zamieszkania Ojca Dziecka oraz do innych miejsc przystosowanych do wieku i stopnia rozwoju Dziecka. 8. Matka Dziecka każdorazowo przygotuje Dziecko do kontaktów z Ojcem dziecka, w szczególności wyposaży Dziecko w odpowiednią odzież, obuwie, sprzęt, ewentualnie w zażywane przez Dziecko leki oraz nie będzie utrudniała kontaktów Ojca z Dzieckiem. 9. Ojciec Dziecka będzie miał prawo do nieograniczonych kontaktów z Dzieckiem za pomocą środków porozumiewania się na odległość. 10. Dziecko ma prawo do osobistych kontaktów z dziadkami, rodzeństwem oraz dalszymi krewnymi Stron. W przypadku, gdyby osoby te miały sprawować pieczę nad Dzieckiem przez czas dłuższy niż dwadzieścia cztery godziny, Strona zobowiązuje się powiadomić o tym drugiego z Rodziców. 11. Powierzenie Dziecka wyłącznej pieczy osoby trzeciej może odbywać się tylko za zgodą drugiej ze Stron. 12. Każdy Dzień Matki, tj. 26 maja Dziecko spędzać będzie wyłącznie z Matką Dziecka. 13. Kontakty, które nie odbyły się z przyczyn niezależnych, winny zostać „odrobione” po uprzednim uzgodnieniu. § 3 Edukacja Dziecka 1. Strony każdorazowo wspólnie dokonywać będą wyboru szkół oraz innych placówek edukacyjnych, do których będzie uczęszczać Dziecko. 2. Podejmując decyzje określone w ust. 1, Strony uwzględnią wolę i rozsądne życzenia Dziecka. 3. Strony każdorazowo wspólnie podejmą decyzję o uczestnictwie Dziecka w odpłatnych i nieodpłatnych zajęciach pozalekcyjnych, w których Dziecko będzie chciało brać udział. 4. Stały kontakt z przedstawicielami szkoły oraz innych placówek edukacyjnych utrzymywać będą Matka i Ojciec Dziecka. 5. Matka i Ojciec Dziecka mają prawo do uzyskiwania od siebie wszelkich informacji dotyczących edukacji Dziecka, w tym o problemach wychowawczych i edukacyjnych Dziecka, planowanych terminach spotkań z nauczycielami Dziecka, szkolnych lub pozalekcyjnych wyjazdach Dziecka i mają obowiązek wzajemnego informowania siebie o powyższym. § 4 Opieka lekarska i leczenie szpitalne Dziecka 1. Wyboru zakładów opieki zdrowotnej i lekarzy opiekujących się Dzieckiem dokonywać będzie Matka Dziecka w porozumieniu z Ojcem Dziecka. 2. Strony zobowiązują się do wzajemnego niezwłocznego informowania o stanie zdrowia Dziecka, w tym o każdym pogorszeniu stanu zdrowia Dziecka, o każdym zabiegu Dziecka, jak również o każdym pobycie Dziecka w szpitalu. 3. Matka Dziecka zobowiązuje się do stałego monitorowania stanu zdrowia Dziecka, poddawania go stałej, profilaktycznej kontroli lekarskiej właściwej dla jego wieku, w tym dentystycznej, jak również szczepieniom. 4. Podczas choroby Dziecka, Ojciec Dziecka ma prawo do osobistych kontaktów z Dzieckiem w miejscu jego pobytu, po uprzednim uzgodnieniu godziny i czasu spotkania z Matką Dziecka. 5. Strony zobowiązują się finansować po połowie koszty leków, rehabilitacji, sprzętu ortodontycznego i okulistycznego oraz innych wydatków związanych z opieką lekarską i zdrowiem Dziecka, które przekraczać będą kwotę .............................. miesięcznie. 6. Dokumenty medyczne Dziecka posiadać będzie Matka Dziecka, która zobowiązuje się udostępnić je Ojcu Dziecka na jego prośbę. 7. Rodzice są zobowiązani w równym stopniu do uzyskiwania zwolnień od pracy celem sprawowania pieczy nad chorym Dzieckiem. § 5 Wyjazdy zagraniczne Dziecka 1. Każdorazowy wyjazd Dziecka za granicę wymaga uprzedniej pisemnej zgody drugiej ze Stron, poinformowanej o miejscu i czasie wyjazdu oraz o planowanym terminie powrotu. 2. Paszport Dziecka posiadać będzie Matka Dziecka, która zobowiązuje się udostępniać go Ojcu Dziecka na jego prośbę na czas wyjazdu zagranicznego, na który wyraziła zgodę. 3. Strony zobowiązują się do informowania drugiej ze Stron o powrocie Dziecka z wyjazdu zagranicznego w dzień powrotu Dziecka. 4. Strony zobowiązują się wspólnie podejmować decyzję o wyjeździe Dziecka na kolonie lub obozy młodzieżowe oraz ponosić ich koszty po połowie. § 6 Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem Dziecka 1. Ojciec Dziecka zobowiązuje się do łożenia tytułem alimentów na rzecz Dziecka kwoty .............................. (słownie: .............................. złotych 00/100) w stosunku miesięcznym. 2. Kwota określona w ust. 1 płatna będzie na rachunek bankowy Matki Dziecka nr: .............................., prowadzony przez Bank .............................. z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. W razie niemożności uiszczenia rat w terminie, Ojciec Dziecka zobowiązuje się telefonicznie poinformować o powyższym Matkę Dziecka najpóźniej w dniu, w którym był on zobowiązany do przekazania raty. W wypadku uchybienia terminu płatności Ojciec Dziecka uiści należne odsetki ustawowe za opóźnienie. 3. Matka Dziecka zobowiązuje się ponosić koszty utrzymania Dziecka za wyjątkiem kosztów wskazanych w § 4 ust. 5 oraz § 5 ust. 4 Porozumienia rodzicielskiego oraz zapewnić Dziecku właściwe warunki mieszkaniowe. § 7 Postanowienia końcowe 1. Porozumienie rodzicielskie sporządzono w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, po jednej dla każdej ze Stron oraz dla sądu. 2. Zmiana Porozumienia rodzicielskiego wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. 3. Rodzice zobowiązują się do rozwiązywania problemów wynikających z przyjętych w Porozumieniu rodzicielskim ustaleń na drodze dyskusji z poszanowaniem równości praw obu Stron oraz w miarę możliwości uwzględniając rozsądne życzenia Dziecka, a jeśli nie przyniesie to rezultatu – na drodze mediacji prowadzonej przez bezstronną osobę, a w ostateczności na drodze sądowej przez złożenie wniosku o rozstrzygnięcie o istotnych sprawach Dziecka. .................... ....................... * wzór stanowi zmodyfikowaną wersję ogólnodostępnego wzoru autorstwa Aleksandry Partyk oraz Aleksandry Cempury, LEX. dr Daniela Wybrańczyk, prawnik, mediator Jeżeli nie udało się Wam dojść w tej kwestii do porozumienia, to każde z Was powinno złożyć wniosek o uregulowanie kontaktów z dzieckiem lub dziećmi. Sąd, biorąc pod uwagę złożone przez Was wnioski, dowody, przesłuchanie świadków i stron, ustala, jak będzie wyglądać realizacja tych kontaktów. Kieruje się przy tym przede Przyznaję – podpisywanie umowy z własnym dzieckiem brzmi jak wymysł biurokratycznego demona rozmiłowanego w paragrafach, instrukcjach, normach i wytycznych. I z początku sam miałem opory przed zrobieniem tego, ale teraz wierzę, że to dobry pomysł. Dlaczego? Pomagasz dziecku przestrzegać zasad (i sobie też) Nasza pamięć ma to do siebie, że jest ulotna, a pamięć dziecka oprócz ulotności cechuje się zaginaniem czasoprzestrzeni i zmianą przeszłych postanowień. Nie… umawialiśmy się na nie na Ale przecież mogę mieć 5 gier, a nie 3. No ale jak to? 30 minut to jest tyle co nic I tak dalej, i tak dalej. Masz już takie doświadczenia albo znasz je z rozmowy z dziećmi na inne tematy? Więc wiesz o czym mówię. Mając tekst spisany czarno na białym oboje: i Ty, i dziecko, wiecie na co się decydujecie. Nie ma miejsca na żadne niedomówienia, a w razie wątpliwości mamy dokument, do którego możemy wrócić. Dodatkowo, spisanie i podpisanie jakiejś umowy powoduje, że trudniej jest złamać jej postanowienia – forma papierowa ma większą moc niż forma ustna. Mobilizujesz siebie do poprawy nawyków W kontrakcie są zawsze dwie strony. I tutaj jest nie inaczej. Nakładasz na dziecko pewne obowiązki, ale sam również zobowiązujesz się do przestrzegania zasad i potwierdzasz to podpisem. Gdy dziecko widzi, że umowa nie jest tylko jednostronnym aktem ucisku, łatwiej mu jest ją zaakceptować. Od teraz jednak musisz się pilnować i jej przestrzegać. Uwierz mi, że to strasznie nieprzyjemne uczucie, gdy dziecko złapie Cię na nieprzestrzeganiu zasad, które sam ustaliłeś… Stopniowo wprowadzasz dziecko w świat dorosłych Aby używać telefonu, musisz podpisać umowę z telekomem. Tak działa świat dorosłych i nie przychodzi nam do głowy, że mogłoby być inaczej. Telefon to dla dziewięcio- dziesięcio-latka to poważna sprawa, która daje dużo radości, podnosi (lub wyrównuje) status wśród kolegów, zapewnia powiew dorosłości. Dlaczego więc traktować go jak każdą inną zabawkę? Powiedz dziecku, że wręczając mu telefon traktujesz je poważnie, zauważasz, że dorasta i doceniasz, że jest na tyle dojrzałe, że można mu dać cały świat do ręki. Wspólnie podpisana umowa podkreśla ten fakt. W tym samym czasie nie zapomnij przypomnieć, że to jest Twój telefon, kupiony za Twoje pieniądze i opłacany co miesiąc z Twoich funduszy. Dziecko ma go za darmo i nie musi płacić a niego nic. Czy nie jesteś wspaniałym rodzicem? Zaskakujesz dziecko Zapewniam Cię, że się tego nie spodziewa. Jak podpisać umowę z dzieckiem Nie zabieraj się do podpisywania umowy jeśli jeszcze nie rozmawialiście na temat podstawowych zasad użytkowania telefonu. Kontrakt jest końcowym aktem, ukoronowaniem wspólnego procesu rozmów, negocjacji i podstawiaj kontraktu do podpisania pod nos z zaskoczenia. Pomyśl jak Ty byś się czuł, gdyby ktoś nagle dał Ci jakieś kwity do podpisania bez wcześniejszego wprowadzenia czy dyskusji. Umowa telefoniczna między dzieckiem, a Tobą ma charakter nie tylko użytkowy (ustalenie zasad korzystania z telefonu), ale też wychowawczy (wszystko to, o czym pisałem wyżej). Jeśli zrobisz to bezmyślnie, nie wykorzystasz w pełni potencjału jaki się w tym kryje. Znajdź odpowiedni moment Zarezerwujcie sobie 10-20 minut, wycisz telefon, zgaś TV i komputer. Usiądźcie tak, by było Wam wygodnie (przy stole w kuchni, w pokoju dziecka, na podłodze), zróbcie sobie coś do picia (kawę, herbatę, gorącą czekoladę, lemoniadę). Najlepiej, jeśli będziecie mogli w tym uczestniczyć tylko Wy – sami zainteresowani – oboje rodzice i dziecko, bez pozostałego rodzeństwa. Zacznij od tego, że cieszysz się, że nadszedł moment,w którym Twoje dziecko jest już na tyle dojrzałe, by używać telefonu. Dużo już o tym rozmawialiście i nadszedł moment, by zebrać to wszystko razem i podpisać umowę, tak jak to robią dorośli między sobą. Upewnij dziecko w tym, że kontrakt nie jest dla Ciebie, żeby wymagać, ale dla Was obojga, dla całej Waszej rodziny i że Ty też masz swoje punkty, które musisz podpisać. Zapewnij, że to dobry moment na to, żeby zadawać pytania i rozmawiać dalej, ale nie naciskaj – każdy ma swój rytm. Najpierw punkt po punkcie przeczytajcie zasady. Dziecko powinno przeczytać je samodzielnie. W każdej chwili może przerwać, zapytać, pomyśleć. Nie poganiaj. Gdy dziecko skończy czytać, podpiszcie i zamieńcie się rolami. Teraz Ty przeczytaj swoją część. Ponownie spytaj czy wszystko rozumie i podpiszcie. Zakończcie wspólnym uściskiem dłoni, przytuleniem i wróćcie do swoich zajęć. Tak po prostu. Bez fajerwerków, czerwonego dywanu i orkiestry. Co zrobić z umową Jeśli lubisz zbierać pamiątki i dokumenty, to podpiszcie wszystko w dwóch kopiach. Jeśli wolisz formę cyfrową – zeskanuj sobie umowę, a oryginał daj dziecku. Jest to pewnie jego pierwsza umowa i będzie dla niego ważna. Jeśli dziecko jeszcze nie ma miejsca na swoje dokumenty w szafie lub na półce, zdecydujcie razem gdzie trzymać umowę, tak by zawsze mogło do niej wrócić. Po latach będzie to niezła pamiątka. Pamiętaj, że podpisanie umowy, to dopiero początek drogi. Przez pierwsze kilka dni, dziecko będzie zapominało i sprawdzało stałość Waszych ustaleń. Z czasem, gdy będzie dorastać – część z podpunktów kontraktu straci na aktualności, aż w końcu pewnego dnia Twoje dziecko samo będzie opłacać swój telefon. Musisz mieć nadzieję, że to co mu zostanie, to dobre nawyki, których wypracowanie zaczęło się z dniem podpisania Waszej wspólnej umowy. Wyjazd z dzieckiem za granicę dotyka „istotnych praw dziecka”, w związku z tym, aby móc zabrać pociechę przez jednego z rodziców, potrzebna jest zgoda drugiego, lub ewentualna zgoda sądu opiekuńczego, zastępująca decyzję drugiego rodzica. Oprócz zgody na wyjazd, aby opuścić kraj, dziecko potrzebuje dokumentu tożsamości. Kontrakt czyli znowu rzecz o komunikacji „Przecież ja się z dziećmi KOMUNIKUJĘ, więc po co mi szkolenie – w dodatku online – z komunikacji?!?! Przecież ja do dzieci mówię. Mówię po polsku to i one mnie rozumieją!” Takie komentarze słyszę od nauczycieli oraz rodziców. I jeśli w Twojej głowie, przez chwilę też pojawiła się taka myśl… to ja Cię Moja Droga/ Mój Dogi bardzo dobrze rozumiem… bo przecież się KOMUNIKUJESZ! I wiesz co, nie chodzi o to, czy to robisz tylko, jak to robisz! Nie chodzi o to, czy robisz dobrze czy źle. Tylko co możesz zrobić, aby robić to lepiej. Na początku mojej współpracy z nauczycielami, oni zawsze mówią: „Beata najważniejsza jest metodyka i pomoce. Bo wiesz, te nasze zajęcia muszą być ciekawe, urozmaicone, mądre. Musi się na nich bardzo dużo dziać!” Rodzice, którzy do mnie przychodzą na szkolenia i na konsultacje indywidualne, mówią: „Beata nauczyć mnie tego wszystkiego co Ty umiesz. Tych wszystkich sztuczek, magiczek. Aby mi było łatwiej i prościej.” I zarówno nauczyciele, jak i rodzice, mają jeden wspólny cel , wspólny mianownik – dobro dziecka. Tylko tak się składa, że zarówno nauczyciele jak i rodzice, chcą szybkich recept, takich magicznych i wypasionych „hokus pokus metod”, które w mig rozwiążą wszystkie problemy i trudności. Czy są takie „hokus – pokus metody”? Ja nie znam. I nie stosuję. Zasady komunikacji Wiem też, bo doświadczyłam, że wszystko zaczyna się i robi się prostsze i łatwiejsze gdy weźmiemy pod lupę jakość KOMUNIKACJI i jej poszczególne elementy. Dzisiaj wezmę pod lupę ZASADY – KONTRAKT Zostałam poproszona o pomoc przy tworzeniu kontraktu czyli zasad współpracy na lekcji w klasie II szkoły podstawowej, w której prowadzę szkolenia dla nauczycieli. Klasa miała już utworzony kontrakt rok wcześniej, jednak nie spełniaj on swoich założeń i nie był przestrzegany. W grupie znajdowali się uczniowie z orzeczeniem z poradni oraz uczniowie z trudnościami w obszarze edukacji i radzenia sobie z emocjami. Dodatkowo rodzice uczniów nie zbudowali jeszcze między sobą zaufania i porozumienia, co generowało napięcia i konflikty w klasie. Przyszłam więc na lekcję wychowawczą razem z wychowawcą klasy oraz drugim nauczycielem wspierającym – prowadzącym wychowawstwo w równoległej klasie. Usiedliśmy wszyscy na dywanie z boku klasy, daleko obok zostawiliśmy ławki i krzesła. Przedstawiłam się dzieciom i powiedziałam po co przychodzę i co będziemy robili. Miałam spisane zasady pracy – 1 zasada na jednej kartce – dużymi – drukowanymi literami. Chodziło o zasady, o których wychowawca widział, że są z ich stosowaniem trudności. Miałam także puste kartki, aby na nich zapisać zasady wskazane przez uczniów. Gdy siadaliśmy na podłodze od razu stworzyły się dwa obozy, po jednej stronie usiadły dziewczyny a po drugiej stronie usiedli chłopcy. Wszyscy mieli na twarzach miny przypominające wojowników gotowych do walki. Opisałam dzieciom co widzę, jak to na mnie wpływa, i jak to może wpływać na nich – na to jak się czują w tej grupie. Na to jak im jest, jak im się uczy. Zapytałam, czy to co im opisuje jest podobne do tego co rzeczywiście czują. Usiadłam akurat pomiędzy chłopakami i opowiedziałam im, jak mi się między nimi siedzi, i że zanim zaczęliśmy wspólna pracę fajnie mi się z nimi rozmawiało. Oni mimo, że ich o to nie pytałam też mi o tym odpowiedzieli. Omówiliśmy jak to jest w świecie – czy chłopaki i dziewczyny się lubią czy nie. Czy są fajni i dlaczego. Co jest mniej fajnego u każdego. Całą godzinę poświęciliśmy na rozmowę o chłopakach i dziewczynach. O różnicach. O podobieństwach. O tym ile zyskujemy jak jesteśmy razem. Jak sobie pomagamy. I część dzieci zaczęło inaczej na siebie nawzajem patrzeć. Część się przesiadła i pomieszała. Wprowadzanie zasad komunikacji z dziećmi Zapytałam, czy moglibyśmy wprowadzić taką zasadę, że chodząc poza klasą mogliby chodzić w parach chłopak z dziewczyną. Zaproponowałam taki układ na miesiąc. I ustaliłam, że za miesiąc, pani wychowawczyni usiądzie z nimi znowu na dywanie i porozmawia jak im było przez ten miesiąc? Co chcą zmienić w ramach tej zasady. I wtedy także porozmawiają o wprowadzeniu kolejnej zasady. Po lekcji usiadałam z dwiema nauczycielkami które ze mną były w klasie i omówiłyśmy przebieg zajęć. Obie przyznały, że nie zauważyły wcześniej tych obozów. I gdyby mnie nie było, to by poszły z planem zajęć, czyli omawiałyby pierwszą zasadę. Wtedy powiedziałam, że gdy usiadłam w klasie na dywanie i poczułam wzajemną wrogość dzieci do siebie, to wprowadzanie jakichkolwiek innych zasad dla mnie mijało się z celem. Bo oni oczywiście, aby być „grzeczni” popracowaliby ze mną z tymi zasadami, ale nie naprawdę, nie dla siebie samych, a tylko dla mnie – dla dorosłego. Nauczycielki zadały mi pytanie: „Czy to jest ok, że tak naprawdę na 1 lekcji przerobiłam jedną zasadę i to spoza listy”. Czyli nie zaczęłam jeszcze realizować planu. Pracuj z dziećmi, a nie z planem Zadałam im wtedy pytanie: „Czy pracujemy z planem czy z dziećmi? Po co nam te zasady? Po co im kontrakt? – Aby im się dobrze uczyło. – A kiedy im się będzie dobrze uczyć? – Jak będą mieli między sobą dobre relacje. – A teraz ich nie mają. I te zasady mają im pomóc ją stworzyć. A że plan wspólnie ustalony zakładał co innego… cóż…. Tak właśnie bywa z planami, że ulegają korektom w trakcie działania. I to jest piękne i nie należy się tego bać. Tak kochani, dzieci w tak młodym wieku – przypominam, że mówimy o klasie II – z niedojrzałym układem nerwowym, z kształtującym się i rozwijającym stale płatem przedczołowym, z budowaniem się ich własnej tożsamości i struktur emocjonalnych, potrzebują czasem więcej czasu na jedną zasadę. Czy to jest dobre? TAK. Jeśli działa, to znaczy, że to jest dobre. To my wymyśliliśmy sobie w tych naszych dorosłych głowach i w naszym szkolnym systemie, że zasady czyli kontrakt, tworzymy od razu, na pierwszych zajęciach. Wszystkie na raz. Tylko zapomnieliśmy dla kogo one mają być i jak funkcjonują nasze dzieci. A czy my dorośli ustalając coś wspólnie zawsze robimy to w ciągu jedne 45 minutowego spotkania? No właśnie… Dlatego wrzućcie na luz. Rozmawiajcie i komunikujcie o wspólnych zasadach kiedy trzeba i tyle ile trzeba. Czasem jeden rok wystarczy, aby ustalić i wypracować wspólne zasady pracy w grupie (kontrakt) . I to jest sukces . To pięknie dzieci uczą się wtedy komunikować i akceptować wzajemne różnice. Więcej praktycznych narzędzi o tworzeniu zasad dowiesz się z przygotowanego dla Ciebie Webinaru – czyli krótkiego szkolenia online dla nauczycieli i rodziców Komunikacja z dzieckiem w przedszkolu, szkole i w domu – Jak ustalać zasady – Kontrakt!?

Wniosek o udzielenie urlopu rodzicielskiego powinien zawierać m.in.: imię, nazwisko, adres zamieszkania pracownika; nazwę i adres siedziby pracodawcy; datę porodu oraz imię i nazwisko dziecka (lub dzieci, w przypadku ciąży mnogiej); daty korzystania z urlopu rodzicielskiego. Do wniosku należy dołączyć skrócony odpis aktu urodzenia

Adobe Stock Plan wychowawczy to spisane porozumienie między rodzicami, dotyczące sprawowania władzy rodzicielskiej i kontaktów z dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji. W trakcie rozwodu sąd może wymagać od rodziców przedstawienia rodzicielskiego planu wychowawczego. Jest to podpisany dokument, w którym ojciec i matka przedstawiają decyzje dotyczące sprawowania władzy rodzicielskiej po rozwodzie. Porozumienie wychowawcze reguluje kwestie dotyczące utrzymywania kontaktów z małoletnim dzieckiem, a często także jego edukacji, utrzymania, zdrowia itd. Spis treści: 1. Co to jest plan wychowawczy? 2. Jak napisać porozumienie rodzicielskie? 3. Wzór rodzicielskiego planu wychowawczego Plan wychowawczy: co to jest? Porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie to dokument, który zastępuje sądowe orzeczenie o kontaktach z dzieckiem. Sąd po zapoznaniu się z treścią planu wychowawczego podejmuje decyzję, czy po rozwodzie rodzice mogą mieć pełnię władzy rodzicielskiej i czy są w stanie porozumieć się ze sobą dla dobra dziecka. Nie oznacza to jednak, że bez planu wychowawczego sąd ograniczy prawa rodzicielskie jednemu z rodziców. Przede wszystkim weźmie pod uwagę dobro dziecka i na tej podstawie podejmie decyzję. Podpisane porozumienie wychowawcze jest sygnałem, że rodzice będą ze sobą współpracować dla dobra wspólnego dziecka. Jak napisać plan wychowawczy? Nie ma jednego wzoru planu wychowawczego. Może mieć on formę krótkiego dokumentu, zawierającego punkty dotyczące wychowania dziecka lub być szczegółową umową między rodzicami. Prawidłowo napisany rodzicielski plan wychowawczy powinien zawierać ustalenia dotyczące: miejsca zamieszkania dziecka, kontaktów drugiego rodzica z dzieckiem, podejmowania ważnych decyzji, wydatków. Plan powinien być sporządzony w 3 egzemplarzach: jeden dla sądu i po jednym dla każdego z rodziców. Najlepiej dołączyć go do pozwu rozwodowego. W przypadku trudności z osiągnięciem porozumienia można sporządzić plan wychowawczy podczas mediacji rodzinnych. Plan wychowawczy: wzór W porozumieniu rodzicielskim należy napisać, jak po rozwodzie będą regulowane kontakty z dzieckiem oraz jak rodzice będą podejmować decyzje dotyczące ich dziecka. Im więcej szczegółów, tym mniejsza szansa późniejszych konfliktów. Ponieważ nie ma jednego wzoru planu wychowawczego, warto, aby dokument regulował: miejsca zamieszkania dziecka, kontakty z dzieckiem – czas i miejsce spotkań z dzieckiem (np. co drugi weekend), kontakty z dzieckiem podczas wakacji i świąt (np. jeden tydzień ferii zimowych, jeden miesiąc wakacji, co drugie święta itp.), kontakty dziecka z innymi krewnymi i ewentualnymi nowymi partnerami rodziców, sposób podejmowania decyzji dotyczących edukacji, zdrowia i wypoczynku dziecka, finansów (wysokość alimentów, niezapowiedziane wydatki, zajęcia dodatkowe itp.). Jeśli po rozwodzie rodzice decydują się na opiekę naprzemienną, opisują w planie wychowawczym, jak będzie się ona odbywać. Zobacz też: Separacja: co to jest, faktyczna a prawna, separacja a rozwód (różnice i podobieństwa) Pozbawienie władzy rodzicielskiej: kiedy, wniosek, jak to zrobić Rozwód a dzieci - formalności i dokumenty, skutki, wiek dziecka w momencie rozwodu © goodluz - Utrudnianie ojcu kontaktów z dzieckiem Co może zrobić ojciec w sytuacji, gdy matka nie zezwala albo utrudnia mu widzenia z dzieckiem? Jakie przysługują mu prawa? Kontakty z dzieckiem Utrzymywanie kontaktów z dzieckiem jest jednym z praw rodziców. Co więcej, jest to również obowiązek rodzica . Jak stanowi Kodeks rodzinny i opiekuńczy niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. " Kontakt z dzieckiem " to nie tylko przebywanie z dzieckiem w miejscu jego pobytu lub poza nim, ale również korespondencja mailowa czy kontakt telefoniczny. Jeśli rodzice dziecka mieszkają osobno, a dziecko jest pod opieką jednego z nich, powinni ustalić formę kontaktu dziecka z drugim rodzicem. Powinni to robić, kierując się dobrem dziecka oraz jego rozsądnymi życzeniami. Jeśli nie uda im się osiągnąć porozumienia, powinni się zwrócić o rozstrzygnięcie do sądu opiekuńczego . Porozumienie rodziców co do wychowania dziecka Przyjmuje się, że formę i termin kontaktów rodzica z dzieckiem powinni ustalić sami rodzice w drodze porozumienia . Niestety nie zawsze jest to możliwe. Zdarza się, np. w przypadku ogłaszania separacji czy podczas postępowania rozwodowego , że emocje wykluczają osiągnięcie porozumienia. W takiej sytuacji warto spróbować mediacji. Odpowiednie podejście mediatora oraz jego doświadczenie zawodowe mogą doprowadzić do wypracowania jednolitego stanowiska dotyczącego wychowania dziecka. Plan wychowawczy odgrywa ogromną rolę podczas postępowania rozwodowego. Sąd może bowiem pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili oni porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka. Zobacz także: Zmiana nazwiska dziecka po rozwodzie rodziców – czy jest to możliwe? [CMS_PAGE_BREAK] Opieka nad dzieckiem wg. sądu opiekuńczego Jeżeli porozumienia nie da się osiągnąć, sprawę należy skierować... Adobe Stock Ograniczenie praw rodzicielskich: po rozwodzie, z urzędu, wniosek Ograniczenie praw rodzicielskich to odebranie praw do decydowania o niektórych sprawach dotyczących dziecka. Orzeka o tym sąd na wniosek rodzica lub z urzędu. Ograniczenie praw rodzicielskich orzekane jest przez sąd rodzinny, kiedy rodzice niepełnoletniego dziecka nie zgadzają się ze sobą w ważnych sprawach go dotyczących. Może się tak stać w wyniku rozwodu, jeśli rodzice nie przygotują wspólnego planu wychowawczego lub na wniosek jednego z rodziców, kiedy dobro dziecka jest zagrożone. Sąd może ograniczyć władzę rodzicielską także z urzędu, jeśli uzna, że dziecku dzieje się krzywda. Sytuacje, w których sąd może ograniczyć prawa rodzicielskie jednemu lub obojgu rodziców wymienione są w art. 107 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Ograniczenie praw rodzicielskich w wyniku rozwodu Rozwód lub formalna separacja nie oznaczają automatycznie ograniczenia praw rodzicielskich jednego z rodziców. Sąd może zdecydować o takim rozwiązaniu i przyznać pełne prawa temu rodzicowi, który zapewni dziecku najlepsze warunki do życia. Orzeczenie o niepełnej władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców dokładnie określa, jakie decyzje może podejmować rodzic, którego prawa zostały ograniczone. Nie może on na przykład zarządzać majątkiem dziecka. Przeczytaj więcej: Rozwód a dzieci - formalności i dokumenty, skutki, wiek dziecka w momencie rozwodu Ważne! Zgodnie z nowelizacją ustawy z dnia 25 lutego 1964 r . Kodeks rodzinny i opiekuńczy od pewnego czasu sąd podczas orzekania rozwodu lub separacji skłania się ku pozostawianiu pełnej władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom. Muszą jednak dojść do porozumienia w kwestiach dotyczących opieki nad dzieckiem, jego edukacji, zdrowia, wakacji i kontaktów. W tym celu rodzice spisują plan wychowawczy , który przedstawiają przed sądem. Ograniczenie władzy rodzicielskiej z urzędu Jeśli rodzice nie radzą sobie z wychowaniem i opieką nad dzieckiem, sąd może ograniczyć ich prawa rodzicielskie, skierować rodziców na terapię rodzinną lub do specjalnych miejsc, które oferują edukację i wsparcie... © drx - Władza rodzicielska po rozwodzie – kto rozstrzyga w tej sprawie? Kto rozstrzyga o władzy rodzicielskiej po rozwodzie? Czy władza rodzicielska może przysługiwać obojgu rodzicom? Na czym polega ograniczenie władzy rodzicielskiej? O czym jeszcze może orzekać sąd podczas postępowania rozwodowego? Określenie praw i obowiązków rodziców wobec małoletniego dziecka należy do podstawowych obowiązków sądu orzekającego rozwód. Sąd w orzeczeniu rozwodowym zobowiązany jest do rozstrzygnięcia, czy władza rodzicielska nad dzieckiem będzie przysługiwała obojgu rodzicom, czy tylko jednemu z nich, czy też władza rodzicielska będzie w jakimś zakresie ograniczona. Orzeczenie o władzy rodzicielskiej Istotnym zagadnieniem w kontekście praw ojca do dziecka w przypadku rozwodu jest rozstrzygnięcie sądu o władzy rodzicielskiej. Orzeczenie w tym zakresie jest obligatoryjną częścią wyroku rozwodowego. W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga również o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków, o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz o wysokości ponoszonych kosztów utrzymania i wychowania dziecka przez każdego z małżonków. Sąd może uwzględnić porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. A zatem może on pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom na ich zgodny wniosek, jeżeli przedstawili porozumienie i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka. Możliwe jest również powierzenie przez sąd wykonywania władzy rodzicielskiej tylko jednemu z rodziców z jednoczesnym ograniczeniem władzy rodzicielskiej drugiego rodzica do określonych praw i obowiązków względem dziecka . Sąd w przyznaniu tych praw bierze pod uwagę szereg czynników, środowisko, w jakim dziecko będzie się wychowywało, poziom życia, jaki rodzic będzie w stanie mu zapewnić, czy też czas poświęcony na wychowanie. Przy czym sądy w ogromnej większości przyznają pełnię praw rodzicielskich matkom; mimo że obowiązujące prawo nie narzuca, że to matka automatycznie ma otrzymać opiekę nad dzieckiem , zwykle (nawet... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny – 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum?

Wzór oświadczenia samotnego rodzica dla pracodawcy o wspólnym rozliczeniu PIT z dzieckiem. Przywrócenie wspólnego rozliczenia samotnego rodzica z dzieckiem Od 1 stycznia 2022 r. zlikwidowano możliwość wspólnego rozliczenia samotnego rodzica z dzieckiem, zastępując preferencyjny sposób opodatkowania ulgą podatkową w wysokości 1500

Rodzice i nauczyciele spisują kontrakty, które mają podpisać dzieci. Płacą za mycie naczyń, wynoszenie śmieci czy też odrabianie z najpopularniejszych metod wychowawczych w ostatnim czasie staje się podpisywanie z dzieckiem lub uczniem kontraktu. Najczęściej zawarte są w nim obowiązki oraz to, co pociecha może zyskać, wykonując porozumienie– Z synem mamy podpisane takie porozumienie – mówi Małgorzata Urbaniak, mama 9-letniego Krystiana. – Zapisaliśmy, ile razy w tygodniu ma on myć lub wycierać naczynia, sprzątać pokój czy też wynosić śmieci. W zamian syn może w określonym czasie oglądać telewizję lub grać na konsoli. Czytaj także:Holenderska szkoła demokratyczna bez ocen i planu lekcji wzorem dla oświaty z Poznania? – Jeśli się nie wywiąże ze swoich obowiązków, to skracamy czas przeznaczony na jego przyjemności – dodaje Małgorzata Urbaniak. I tak za jedną wpadkę z myciem naczyń w sobotę o pół godziny wcześniej musi wyłączyć telewizor. Jego mama uważa, że takie rozwiązanie doskonale się sprawdza.– Kontrakt podpisaliśmy na początku sierpnia, po powrocie z wakacji, i jak do tej pory Krystian tylko raz zawiódł – uważa jego Magdaleny Michalak, psychologa dziecięcego, takie rozwiązania mogą być doskonałą metodą wspomagającą wychowanie dzieci. Jednak pod kilkoma warunkami. – Pierwszym z nich jest to, że do zapisów muszą stosować się zarówno dzieci, jak też ich rodzice – wyjaśnia. – Jeśli opiekunowie będą się wymigiwać od tego, co zostało zapisane, to dzieci zaczną robić to samo – uważa Magdalena Michalak. Dodaje, że najlepiej , by zapisy były wcześniej wspólnie ustalone. To pozwoli na wzmocnienie więzi pomiędzy pokoleniami, a jednocześnie spowoduje, że najmłodsi poczują większą odpowiedzialność za to, co robi się w za pieniądzeInni rodzice uważają, że najlepszą motywacją dla ich dzieci są finanse. Płacą za wykonanie różnych prac domowych. Wprowadzane są stałe opłaty np.: zmywanie naczyń 25 groszy, wynoszenie śmieci – 20 groszy. – W ten sposób dziecko uczy się, że w życiu trzeba zarabiać, iż nic nie ma za darmo, a jednocześnie obowiązkowości – stwierdza Karolina Kaczmarek. Dla dwojga swoich dzieci przygotowała cennik oraz zakres obowiązków, za które psycholog dziecięcy niezbyt pochwala takie działanie. – Może to prowadzić do tego, że dziecko zatraci swoje współczucie dla otoczenia, altruizm. Z takiej formy wypełniania domowego kontraktu zrezygnowali Anna i Michał Czubowie z Kostrzyna. Jednak nie z powodów wychowawczych, ale przez ingerencję... dziadków. – Chcieliśmy, by dzieci nauczyły się oszczędzania, nam pomagały, a pieniądze miały jedynie w tym pomóc – wyjaśnia Michał Czub. Okazało się jednak, że dzieci nie chciały już drobnych sum, gdyż dziadek przy każdej wizycie dawał im po 100 lub 200 złotych.– Na nic zdały się nasze tłumaczenia, że w ten sposób niszczy nasz sposób wychowania dzieci – wspomina ojciec. – Dzieciaki nie chciały potem już nic robić za drobniaki, bo dziadek im dawał duże kwoty – mówi Michał na stopnieRównież w wielu szkołach stosuje się pewien rodzaj kontraktów z uczniami. Nauczyciele na początku roku przygotowują kryteria ogólne. Mówią one o tym, co należy zrobić, by otrzymać określoną ocenę. Najczęściej „dobrą” oraz warunki zdobycia lepszej.– Podczas pierwszej lekcji prezentuję uczniom, czego od nich oczekuję – wyjaśnia Patryk Strzelczyk, katecheta z Poznania. – Zasady są spisane i zawsze można do nich zajrzeć. Tak, by nie było żadnych nieporozumień. Uczniowie wiedzą, co w ciągu półrocza muszą zrobić, by otrzymać wymarzoną więcej szkół stosuje takie zasady, kontrakty również w przypadku ocen za zachowanie. – Każdy wie, czego od niego się oczekuje i jaka nagroda za to jest przewidziana – dodaje katecheta.– Rodzice, nauczyciele chcą mieć uporządkowany świat – wyjaśnia Magdalena Michalak, psycholog dziecięcy. – Właśnie kontrakty, które tworzą da swoich podopiecznych mają spowodować, że będzie się im wydawało, że mają wszystko pod kontrolą. Dlatego coraz chętniej dorośli tworzą spisy obowiązków i nagród lub kar. Wydaje się im, że dzięki nim łatwiej będzie wychować dzieci.

^{Dziecko może mieszkać z Tobą, z byłym małżonkiem/byłą małżonką lub może mieszkać na zmianę raz u Ciebie, raz u drugiego rodzica (opieka naprzemienna). Postanówcie, jakie rozwiązanie preferujecie. 3. Kontakty z dzieckiem. Trzeba zaplanować kto i jak często będzie kontaktował się z dzieckiem.} ^{Kontrakt pomiędzy szkołą a rodzicem Propozycja kontraktu zawieranego pomiędzy szkołą a rodzicami ucznia Drukuj Pozostało jeszcze 100% treści Ten artykuł jest dostępny dla prenumeratorów. Zaloguj lub zarejestruj się, aby przeczytać całość. Nie mam jeszcze konta Portal powstał z myślą o pedagogach, którzy: Na co dzień pracują z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym z zaburzeniami integracji sensorycznej, Szukają atrakcyjnych i sprawdzonych materiałów do pracy z dziećmi, Poszukują nowych i skutecznych rozwiązań najlepszych specjalistów. Uzyskaj dostęp Mam już konto Logowanie Dokumenty do pobrania Dla prawidłowego funkcjonowania ta witryna korzysta z plików cookies, w tym dla lepszej prezentacji treści, zapewnienia sprawnego oraz bezpiecznego działania, przedstawienia spersonalizowanej oferty i promocji, a także w celach statystycznych. Kontynuując wizytę, wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej o tym, kto i w jaki sposób przetwarza te dane oraz o możliwościach zmiany ustawień przeglądarki, dowiesz się w Polityce Prywatności. Możesz zawsze cofnąć zgodę usuwając pliki cookies lub zmieniając ustawienia swojej przeglądarki.}

Postępowanie w sprawach dotyczących wykonywania kontaktów z dzieckiem uregulowane są w przepisach art. 598 15 – 598 21 KPC przewidujących w szczególności zasady nakładania sankcji pieniężnych na osoby nie wykonujące nałożonych obowiązków oraz regulujących zasady zwrotu wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem do kontaktów, do których nie doszło.

Dzieci potrzebują jasnych i przejrzystych zasad by, dzięki nim, móc bezpiecznie poruszać się w otaczającym świecie. Fot. Zdarza się, że rodzice nie wprowadzają zasad lub nie są konsekwentni w ich przestrzeganiu. Wtedy często pojawiają się tzw. problemy wychowawcze. Dziecko nie wykonuje poleceń dorosłych, lekceważy powierzone mu obowiązki, wchodzi w konflikty z rodzicami i innymi dorosłymi. W takiej sytuacji, pomocnym narzędziem może być kontrakt zawarty między dorosłym (rodzicem, nauczycielem) a dzieckiem. Spisane i poświadczone podpisami zasady, mogą mieć większą moc sprawczą niż przekaz werbalny, na który dziecko już od dawna nie reaguje. Niestety nie ma gwarancji, że nawet najlepszy kontrakt od razu zadziała. Na wszystko potrzeba czasu, a skuteczność tego sposoby zależy przede wszystkim od zaangażowania stron, ich motywacji i przede wszystkim konsekwencji. Kontrakt zanim zostanie spisany musi być dobrze przemyślany, żeby nie musiał być zmieniamy po podpisaniu, i żeby nie było możliwości dalszego naginania zasad przez dziecko. Podstawowe zasady tworzenia kontraktu: 1. Pierwszym krokiem powinno być ustalenie i omówienie z dzieckiem nagród za wypełnianie obowiązków zawartych w kontrakcie oraz konsekwencji ich nieprzestrzegania. 2. Zasady muszą być jasne i krótkie np. „Po skończonej zabawie sprzątamy zabawki.” 3. Zasady powinny mieć pozytywny charakter np. zamiast „Nie krzyczymy” zasada brzmi „Mówimy cicho i spokojnie” 4. Kontrakt może zawierać maksymalnie 10 zasad. Więcej nikt nie zapamięta. 5. Zanim podpiszemy kontrakt należy upewnić się, że dziecko rozumie wszystkie zasady i zgada się by je stosować, w przeciwnym razie napracujemy się na darmo. Nie można zapominać, że kontrakt nie dotyczy samego dziecka, ale całej rodziny. Jeżeli rodzice ustalą w kontrakcie zasadę „Mówimy cicho i spokojnie”, a nieustannie będą na siebie krzyczeć w obecności dziecka, zasada nigdy nie będzie naprawdę stosowana. To przede wszystkim my dorośli jesteśmy wzorem dla dzieci, i to nasze zachowanie najczęściej odzwierciedlają nasze dzieci.

Zgodnie z art. 113 5 KRO Sąd opiekuńczy może zmienić rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka. Wydane przez sąd orzeczenia dotyczące kontaktów z dzieckiem (a więc zarówno na podstawie art. 113 2, jaki i art. 113 3 a także art. 58 § 1 czy art. 107 § 2) mogą zostać przez sąd zmienione.

Sposób kontaktów z dzieckiem powinien być wspólnie ustalony przez rodziców. Często zdarza się jednak, iż rodzice nie mogą albo nawet nie próbują dojść w tej kwestii do porozumienia. W takich sytuacjach możliwe jest zwrócenie się do sądu o uregulowanie kontaktów z dzieckiem. Rodzic składający pismo jest wnioskodawcą, drugi z rodziców jest uczestnikiem postępowania. Miejsce zamieszkania wnioskodawcy oraz uczestnika powinno być wskazane we wniosku. Pismo należy złożyć w sądzie rejonowym wydział rodzinny i nieletnich. Polecamy: Jak nie stracić 500+ Możliwa jest również zmiana wcześniejszego rozstrzygnięcia sądu w sprawie kontaktów np. zawartego w wyroku rozwodowym. W treści wniosku wskażmy dokładnie w jaki sposób chcemy, aby kontakty wyglądały np. Wnoszę o uregulowanie kontaktów z małoletnią w taki sposób, że wnioskodawca będzie: 1. Odwiedzał małoletniego w miejscu jego zamieszkania w obecności uczestniczki we wtorki i w czwartki w godz. 16:00-18:00. 2. Zabierał dziecko poza miejsce jego stałego zamieszkania w pierwszy i trzeci koniec tygodnia w każdym miesiącu tj. w piątek od godz. 16:00 do niedzieli do godz. 13:00. Wnioskodawca będzie samodzielnie i na swój koszt odbierał małoletniego z miejsca jego zamieszkania w piątek o godz. 16:00 i odwoził go do miejsca zamieszkania w niedzielę na godz. 13:00. 3. Zabierał dziecko poza miejsce jego zamieszkania w dniu 26 grudnia w godzinach: 9:00-18:00 oraz w drugi dzień Świąt Wielkanocnych w godz. 9: Wnioskodawca będzie samodzielnie i na swój koszt odbierał małoletniego z miejsca jego zamieszkania o godz. 9:00 i odwoził go na godz. 18:00. 4. Zabierał małoletniego poza miejsce jego stałego zamieszkania na okres: 1-31 sierpnia. Zobacz również serwis: Kontakty z dzieckiem W uzasadnieniu należy opisać dlaczego wnioskodawca domaga się sądowego ustalenia kontaktów z dzieckiem. Pamiętajmy, aby do wniosku dołączyć odpis aktu urodzenia dziecka,a także dodatkowy odpis dla uczestnika postępowania. Warto również zostawić sobie dodatkowy egzemplarz wniosku, aby uzyskać na nim prezentatę sądu. Opłata od wniosku wynosi 40 zł. Zobacz również: Bezpłatny wzór wniosku o uregulowanie kontaktów z dzieckiem Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

Utrudnianie wykonania orzeczenia w przedmiocie kontaktów lub też ugody może być podstawą do wszczęcia postępowania wykonawczego uregulowanego w art. 598 15 –598 21 kodeksu postępowania cywilnego. Zatem jeżeli kontakty rodzica z dzieckiem zostały formalnie ustalone, ale postanowienia tych ustaleń formalnych następnie nie są 23 Wrz 2010 „Już nie mam siły, niech pani mi pomoże, proszę mi powiedzieć, co mam robić” rzekła mama głosem pełnym zdenerwowania i zmęczenia zarazem. Codziennie zmaga się z pomysłowością swojego syna. Chłopiec, jak to chłopiec – odrobinę szalony, skory do psot z niepohamowanym apetytem na różnego rodzaju doznania. Normalny, statystyczny mały mężczyzna w wieku lat 5. Bezradni rodzice w sytuacjach życia codziennego – to może przydarzyć się każdemu. Dzieci potrafią wzbić się na wyżyny swoich możliwości i zmęczonego po całym dniu w pracy rodzica, doprowadzić do skrajnego wyczerpania nerwowego w czasie szybszym, niż rekord świata w biegu na 100 metrów. Rodzic nie mając pomysłu jak poradzić sobie w czasie kryzysu, stosuje kary wyciągnięte jak z kapelusza, które rzadko można nazwać wychowawczymi. Bardzo często „akcja” kończy się klapsem, nic nie wnoszącym, nie wyjaśniającym dziecku przewinienia i nie dającym możliwości poprawy. Klapsem, który w swoim przekazie informuje dziecko jedynie o tym, że mama jest zła, i że kiedyś z pewnością jej odda. Przemoc fizyczna (a tym jest niewątpliwie nawet niewinny klaps!) rodzi w dziecku bunt i frustrację, które z pewnością nie pohamują niepożądanych zachowań. Jeśli malec dostaje w pupę za to, że rozsypał mąkę na dywan albo porysował kredką ścianę, klaps nauczy go jedynie strachu przed silną ręka rodzica. Na pewno nie zdziała cudu, iż za sprawą winowajcy mąka znów znajdzie się w torebce, a ściana będzie jak nowa. Co robić? Nic prostszego – należy stworzyć kontrakt, którego bezwzględnie przestrzegają wszyscy członkowie rodziny! Spis zasad i wiążących się z nimi bezpośrednio konsekwencji. Tworzenie takiego kontraktu powinno odbywać się w towarzystwie dzieci (nie twierdzę jednak, że roczny maluch podoła temu zadaniu). Trzy lata to odpowiedni wiek do tego, by dziecko świadomie zaakceptowało wszystkie obowiązujące zasady i rozumiało konsekwencje wynikające z nieodpowiedniego zachowania. Spisanie kontraktu domowego musi być przemyślaną i starannie przygotowaną przez rodziców zabawą. Dorośli powinni wcześniej zastanowić się, które polecenia są najczęściej lekceważone w domu. By obowiązujące zasady były przestrzegane, rodzice powinni ustalić miedzy sobą, jakie zachowanie chcą wyegzekwować, która z proponowanych zasad jest absolutnie niezbędna i co stanie się gdy dziecko tę zasadę zignoruje. Zasady aby były rozumiane muszą być krótko i pozytywnie sformułowane, ponieważ nie dają wtedy możliwości wyboru, na przykład: „samochody mieszkają na półce”. Równie istotnym elementem jest (jeśli istnieje taka możliwość), by od razu zawierały wskazówkę pożądanego zachowania. Niech egzemplifikacją tego będzie fraza: „bajkę oglądają dzieci, które umyły zęby”. Naturalną, wiążącą się z tą zasadą konsekwencją jest wyjście do łazienki w celu umycia zębów – dziecko traci kilka minut fabuły bajki, co jest dla malucha wystarczającą przestrogą na przyszłość. Na drugi dzień, zanim usiądzie przed telewizorem poprosi o pastę i szczoteczkę do zębów. Kontrakt musi być dynamiczny, co oznacza nie więcej, niż to iż zmieniać się musi w zależności od sytuacji. Gdy zostanie osiągnięty cel, można wprowadzić następne zasady, które skorygują nowe niepożądane zachowanie. System, by był skuteczny powinien zawierać najwyżej 10 zasad, uwzględniających te zachowania, które powinny ulec zmianie oraz bezwzględnie i konsekwentnie winny być przestrzegane, zawsze, bez wyjątku, przez wszystkich domowników! Jedne odstępstwo od reguły może dać dzieciom fałszywe przekonanie, że można łamać zasady, a ich konieczność przestrzegania zależna jest od nastroju rodziców. Takim sposobem nie uzyska się korekty niewłaściwego zachowania. Podsumowując : ZASADY Dobrze gdy zawierają od razu wskazówkę pożądanego zachowania („dobranockę oglądają dzieci, które umyły zęby”), Zasady muszą być krótko sformułowane, Muszą być pozytywnie sformułowane – nie dają wtedy innych możliwości wyboru, Tworzymy maksymalnie 10 zasad, System zasad jest dynamiczny – zmienia się w zależności od rzeczywistości, Zasady muszą być bezwzględnie dotrzymywane, Zasady przypominamy tak często jak jest to potrzebne, Zasad przestrzegamy zawsze. Zasad muszą przestrzegać także dorośli!

Umowa pomiędzy rodzicami dziecka przewlekle chorego a pracownikiem przedszkola na podawanie leków lub wykonywanie innych czynności. Wyniki badań i statystyki medyczne informują o zwiększającej się liczbie dzieci z problemami zdrowotnymi, w tym o coraz częściej występujących Czytaj więcej ».

KONTRAKT Sporządzony dnia………………… w Gimnazjum Nr ** w *******pomiędzy uczniem …………………………………………………………… klasy ……, rodzicem……………………………………………………………………………………… wychowawcą ………………………………………………………………………………… i pedagogiem………………………………………………………………………………… Kontrakt ma na celu kształtowanie właściwej postawy ucznia do obowiązków szkolnych, prawidłowego funkcjonowania w społeczności szkolnej (dotyczy pracowników i uczniów szkoły), ścisłego przestrzegania przez ucznia przepisów prawa szkolnego. W trakcie trwania kontraktu zobowiązuję się:- regularnie uczęszczać na wszystkie zajęcia szkolne, nie spóźniać się na lekcje i nie opuścić ani jednego dnia nauki w szkole bez wiedzy rodziców; - w przypadku trudności w nauce konsultować się z wychowawcą;- zapoznać rodziców z planem swoich lekcji i powiadamiać o wszelkich zmianach;- w trudnych momentach zwracać się o pomoc do wychowawcy klasy, pedagoga, dyrektora;- nigdy nie okłamywać rodziców i nauczycieli w sprawach szkolnych;- bezwzględnie przestrzegać przepisów Statutu Gimnazjum Nr * w ******* dotyczących:* abstynencji alkoholowej,* zakazu palenia papierosów,* wagarowania i opuszczania zajęć lekcyjnych,* niestosowania przemocy i agresji w środowisku się do zmiany zachowania i przestrzegania wyżej ustalonych zasad. Jestem świadomy(a) celowości powstania kontraktu i znane mi są konsekwencje jego niedotrzymania.……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………Okres obowiązywania kontraktu od………………………………………do………………………………………………………………………………………………………………… Podpis ucznia ………………………………RODZICE ZOBOWIĄZANI SĄ:1/ Utrzymywać kontakt telefoniczny ze szkołą ( wychowawcą, pedagogiem), informować o chorobie dziecka, dostarczyć zwolnienie Raz w tygodniu /co 2 tygodnie/ przybyć do szkoły w celu uzyskania informacji dotyczących funkcjonowania swojego dziecka w szkole (ocen, zachowania, frekwencji).3/ Kontrolować prace domowe dziecka. Podpis rodzica ……………………………… Podpis wychowawcy………………………… Podpis pedagoga ………………………… Obecność Rodziców (jednego z rodziców) na spotkaniu jest obowiązkowa ( w przypadku nieobecności Rodziców jest zobowiązany do ustalenia terminu kontaktu indywidualnego z Wychowawcą , nie później niż w ciągu 2 tygodni od zebrania). Szczegóły sposobu kontaktu Rodziców ze szkołą określa odrębny regulamin, z którym ^{Jest to kontynuacja i rozwinięcie tekstu o Mateuszu lat 3, z którym rodzice „podpisali kontrakt” (tekst do przeczytania TUTAJ). Sama idea zawierania z dzieckiem „kontraktów” została opisana w w/w artykule. Można je stosować do dzieci już troszkę starszych, ale także w prostej wersji i do maluchów (posługując się obrazkami, a nie pisanymi słowami). Sprawdzają się u dzieci nie tylko zdrowych, ale również u dzieci z problemami rozwojowymi, a szczególnie u dzieci z autyzmem. Dzieci z autyzmem lubią mieć stały plan, powtarzalny, te same czynności, w tej samej kolejności, dlatego tak ważne w ich przypadku jest ustalenie zasad, reguł i właśnie planu działania. To dzięki nim dziecko czuje się bezpieczniej, spokojniej i lepiej funkcjonuje. Przedstawiamy zatem kilka praktycznych wskazówek i podpowiedzi, jak całą tę „poważną operację negocjacyjno-wychowawczą” w domu przeprowadzić. ZROZUMIENIE ZADANIA! Usiądźcie razem z dzieckiem, weźcie czystą kartkę papieru i podzielcie ją na dwie kolumny. Po lewej stronie napiszcie ZADANIE dla dziecka – np. sprzątanie pokoju. Zapisując omawiajcie je głośno. Ideą kontraktu jest to by obie strony zgodziły się i – co ważne – ROZUMIAŁY do czego się zobowiązują. Polecenie zatem musi być PRECYZYJNE! Samo „sprzątanie pokoju” nie wystarczy. Trzeba to uściślić – ustalić JAK ten pokój ma być sprzątany, np. ścielenie łóżka, włożenie wszystkich zabawek do kosza na zabawki, odłożenie książek na półkę (ustalcie którą), posprzątanie biurka, włożenie rozrzuconych ubrań do szafy, itp. … Czy też przykład łatwiejszego zadania: „przygotowanie się do pójścia spać” – i w ramach niego: umyć ręce, buzię i zęby, ubrać piżamę, położyć ubrania na krześle … Jeżeli dziecko jest małe, lub łatwiej mu jest komunikować się za pomocą obrazków, zdjęć – opiszcie zadanie przy ich użyciu. Można np. zrobić zdjęcie posprzątanego pokoju, lub do KAŻDEJ czynności wyciąć adekwatne zdjęcie z gazety, magazynu… i nakleić je po lewej stronie kartki. Zabawą będzie już samo przygotowanie takiego „kontraktu”. Ważne by określić CZĘSTOTLIWOŚĆ zadania – to też musi być doprecyzowane – np. codziennie po szkole, w każdą sobotę, itp. Każde zadanie analogicznie powinno być tak rozpisane. Pamiętajmy jednak, że nie może być ich ZA DUŻO NARAZ. Wprowadzajmy je pojedynczo. Również, jeśli zadanie jest wieloskładnikowe, albo rozciągnięte w czasie – wówczas dzielmy je na mniejsze części lub krótsze etapy, by NAGRODA była „w zasięgu wzroku”, a nie bardzo oddalona. Ta nagroda może być mniejsza, ale musi być natychmiastowa, by motywacja dziecka nie osłabła. NAGRODA Po prawej stronie kartki, w prawej kolumnie wpiszcie NAGRODĘ jaką dziecko otrzyma od Was za wypełnienie swojego zadania. Ustalcie tę nagrodę wspólnie z dzieckiem, bo ono musi jej pragnąć, musi je motywować! Może to być np.: godzina oglądania bajek, czy ulubionego programu w telewizji, lub 1 godzina wyłączności na wspólną zabawę dziecko-rodzić (ale taka ze 100% zaangażowaniem podczas tego wspólnego czasu), albo 3 pełne godziny wyłączności z tatą w sobotę. Ustalcie też co będziecie wtedy robić, by były to te czynności, które dziecku sprawią frajdę (w końcu to jego nagroda). Ważna rzecz – nie zniechęcajcie się, jeżeli za pierwszym razem realizacja „zakontraktowanego” zadania się nie uda. Wspólnie zastanówcie się co było powodem, że nie wyszło – może jakieś niezrozumienie, może jakaś inna przeszkoda. Nie bójcie się weryfikować zadań i nagród – oczywiście we wzajemnym porozumieniu – i zmieniać, modyfikować kontrakt jeśli coś w nim nie działa… Jest duża szansa na to, że w końcu dopracujecie taki, który będzie świetnie funkcjonował! Oczywiście, jeżeli ta formuła nie zadziała, to raczej nie należy na dziecko naciskać. Jak już wspomnieliśmy, nie na wszystkie dzieci i rodziców to działa, jednak zawsze warto spróbować. No i przede wszystkim BAWCIE SIĘ TYM! Niech to będzie „poważna” sprawa, ale i jednocześnie ekscytująca zabawa! Wymyślcie wspólnie rodzinną, albo każdy swoją pieczątkę! W sposób uroczysty podpisujcie „kontrakty”. Z czasem pewne nawyki zachowań – zarówno ze strony dziecka, jak i rodzica (!) – mogą na stałe już u Was zagościć i wtedy „kontrakt” naturalnie wygaśnie lub obie strony podejmą decyzję o jako formalnym zakończeniu. Na koniec, kilka żelaznych zasad: 1. „Kontrakt” musi być spisany (lub narysowany, wyklejony obrazkami, zdjęciami) i powieszony w widocznym dla wszystkich miejscu, lub miejscu wykonywania zadania (np. pokój, który ma być sprzątany). 2. Zawarte w umowie zadania i nagrody muszą być precyzyjnie określone – FORMULARZ „KONTRAKTU” do wykorzystania dołączony jest do tekstu. Ponadto: Wszystkie osoby muszą zrozumieć swoje zadania Poziom trudności zadania musi być dopasowany do jego wykonawcy Nagroda musi być sprawiedliwa i proporcjonalna do wysiłku. Przy starszym dziecku można stosować system gromadzenia punktów – jak podczas biegu harcerskiego – nagrodą za poszczególne zadania lub ich etapy są punkty, których suma na końcu da mu jakąś większą, wymarzoną nagrodę. 3. „Kontrakt” musi tworzyć pozytywny klimat. W związku z tym powstrzymaj się z narzekaniem na dziecko (że ma bałagan, że nie chce czegoś robić) oraz z groźbami – możesz rozliczać się z nim wypełnianiem kontraktu. Nie ma porządku – nie ma nagrody. I dyskutujcie wtedy o tym! Za to chwal dziecko często, kiedy widzisz, że się stara, że zabiera się za realizację swojego zadania – to kolejny bodziec motywujący, a przecież nic nie kosztuje. I jeszcze raz – BAWCIE SIĘ TYM! Formularz „kontraktu” (do pobrania TUTAJ) wydrukujcie lub zróbcie coś podobnego – 1 zadanie na 1 formularz Paulina Kamyk, Prezes Fundacji RiM- dla dzieci z autyzmem Na podstawie: „Umówmy się! Książka o kontraktach dla dzieci i ich rodziców” Jill C. Dardig, William L. Heward.}

Witaj Bartłomieju, Zmiana postanowienia o zabezpieczeniu kontaktów z dzieckiem jest jak najbardziej możliwa, wystarczy złożyć wniosek o zmianę kontaktów z dzieckiem (którego wzór pobierzesz poniżej). Jak wiadomo, orzeczenie w przedmiocie kontaktów z dzieckiem jest jednym z innych elementów wyroku rozwodowego i dość często zdarza

WZÓR – Wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem Pobierz w formacie .doc – Wzór - wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem (21358) Przykładowy wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem …………………….., dnia ………………. Sąd Rejonowy w ………. Wydział Rodzinny i Nieletnich Wnioskodawca:………………….., zam…………………………………. ( Imię i nazwisko) (dokładny adres zamieszkania) Uczestniczka:……………………., zam…………………………………. ( Imię i nazwisko) (dokładny adres zamieszkania) Wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem Wnoszę o: 1) uregulowanie kontaktów wnioskodawcy………………………………… z małoletnim córką/synem………………….,ur………………poprzez ustalenie, że kontakty te będą odbywały się ………………………. (należy podać w jakich konkretnie określonych dniach, godzinach i miejscu kontakty te będą miały miejsce, również co do kontaktów w okresie ferii, wakacji, świąt itp.) 2) zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania. UZASADNIENIE ………………………………………………………………………………………………………. (należy wskazać z jakich przyczyn nie dochodzi do kontaktów z dzieckiem, wiek dziecka i jaki jest związek emocjonalny wnioskodawcy z dzieckiem, dokładne określić gdzie i kiedy kontakty mają się odbywać, w obecności czy też bez obecności tego rodzica, który bezpośrednio sprawuje władzę rodzicielską nad dzieckiem, wskazać powody, dla których mają się odbywać we wskazany sposób). ………………………………….. Załączniki: 1) odpis wniosku 2) odpis skrócony aktu urodzenia dziecka ( jeżeli dziecko pochodzi z małżeństwa) odpis zupełny aktu urodzenia dziecka ( jeżeli dziecko jest pozamałżeńskie) ; 3) odpis wyroku rozwodowego

Aby uzyskać zgodę na urlopowanie dziecka na weekendy, należy złożyć w tej sprawie stosowny wniosek. Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma – przygotowaliśmy gotowy do pobrania wzór wniosku o urlopowanie dziecka na weekendy – który zakupisz poniżej: Kategorii Dziecko, Pismo do sądu. Opis.

Autor: Pedagogika Specjalna - portal dla nauczycieliOpublikowano: 5 października 2020 roku. dr Anna Budzińska Kontrakt jest umową pomiędzy uczniem a terapeutą, która musi zostać zawarta tuż przed wykonaniem danej czynności lub zadania. Kontrakt behawioralny jasno określa, co dziecko musi zrobić, aby otrzymać wybraną nagrodę (Budzińska i Wójcik, 2010). Zauważ, że w codziennym życiu nauczyciele i rodzice często zawierają umowę z dzieckiem, mówiąc, że kiedy posprząta zabawki, będzie mogło obejrzeć bajkę, a gdy odrobi pracę domową, będzie mogło wyjść na rower. Jest to naturalny sposób, w jaki dorośli przekazują swoje oczekiwania i określają zasady otrzymania nagrody. Takie zależności trudno objaśnić dzieciom z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W tym celu stosuje się właśnie kontrakty behawioralne. Aby ułatwić dziecku zrozumienie treści kontraktu, jednocześnie z ustnym objaśnieniem prezentuje się formę graficzną. W kontrakcie należy sprecyzować dwie rzeczy, a mianowicie zachowanie i wzmocnienia. Zachowanie musi zostać opisane i przedstawione w taki sposób, aby dziecko wiedziało, jakie są oczekiwania osoby umawiającej się z nim – aby zrozumiało, co ma zrobić, by otrzymać nagrodę. Sposób ustnego objaśnienia zachowania i rodzaj graficznej prezentacji zależą od poziomu funkcjonowania dziecka. Inaczej będzie wyglądał kontrakt dla ucznia, który dopiero się zapoznaje z tą formą nagradzania, a inaczej dla takiego, który dobrze rozumie polecenia i umie czytać. Kontrakty behawioralne mogą być wprowadzane niezależnie od żetonowego systemu wzmocnień. Często są wykorzystywane w sytuacjach, w których stosowanie żetonów jest trudne lub wręcz niemożliwe. Jak wygląda kontrakt behawioralny? Na wierzchniej stronie kontraktu znajduje się opis lub inne graficzne przedstawienie uczonego zachowania, a pod nim rzep, do którego dziecko przyczepia wybrane zdjęcie nagrody lub jej nazwę (zob. fotografia 22). Pamiętaj, by w kontrakcie używać pozytywnych sformułowań, które jasno określają właściwe zachowanie. Nie pisz więc: „Nie krzyczę”, tylko: „ Jestem cicho”. Fotografia 22 Na spodniej stronie kontraktu mogą znajdować się małe symbole nagród, gdyż – jak już wspominałam – drugim niezbędnym elementem kontraktu behawioralnego są wzmocnienia. Oprócz umówienia się ustnie na jakąś nagrodę musimy ją przedstawić w formie graficznej, na przykład używając małego zdjęcia lub napisu (zob. fotografia 23). Fotografia 23 Do wzmacniania pożądanego zachowania opisanego w kontrakcie należy wykorzystywać nagrody z ustalonej wcześniej listy wzmocnień. Mogą to być te same nagrody, które stosujemy przy żetonowym systemie wzmocnień, korzystając z tablicy wyboru nagród. Podczas kształtowania zachowań za pomocą kontraktów behawioralnych można też używać nagród zarezerwowanych tylko do wzmacniania danego zachowania. Przy użyciu kontraktu możemy na przykład uczyć zachowań, które są dla dziecka szczególnie trudne, choćby korzystania z toalety (zob. fotografia 24). W takim przypadku warto zastosować wyjątkowo atrakcyjne nagrody, które będą wykorzystywane do kształtowania tylko tej umiejętności. Za skorzystanie z toalety możemy podać dziecku ulubione chrupki, zarezerwowane wyłącznie na tę sytuację. Ważne, by dziecko nie mogło ich dostać podczas wykonywania innych zadań w ciągu dnia ani też w czasie wolnym od nauki. Fotografia 24 Jak wprowadzać kontrakt behawioralny? Kiedy wybierzesz zachowanie docelowe, które ma być kształtowane za pomocą tej metody, i przedstawisz je w formie graficznej, a z drugiej strony kontraktu za pomocą rzepów przyczepisz małe zdjęcia lub nazwy nagród, przed rozpoczęciem zadania podchodzisz do dziecka i mówisz na przykład: „Kubusiu, zobacz, jak ładnie pokolorujesz ” – tu przerywasz i pokazujesz symbol rysowania na kontrakcie. Następnie, pokazując dziecku zdjęcia nagród z drugiej strony kontraktu, mówisz: „Co będziesz wtedy chciał w nagrodę?” (zob. fotografia 25). Fotografia 25 Jeśli to konieczne, podpowiadasz manualnie dziecku, by wybrało zdjęcie nagrody i przyczepiło je na wierzchniej stronie kontraktu, po czym entuzjastycznie chwalisz dokonanie wyboru, po czym przechodzisz do zadania. Kontrakt powinien zostać odłożony na stolik, w zasięgu wzroku dziecka. W razie konieczności stosujesz podpowiedź manualną także w trakcie realizacji samego zadania. Po jego zakończeniu również manualnie podpowiadasz dziecku, by patrząc na ciebie, podało omówiony wcześniej kontrakt. Odbierasz kontrakt od dziecka i chwalisz konkretne zachowanie: „Pięknie pokolorowałeś”, jednocześnie pokazując graficzne symbole rysowania. Następnie dodajesz: „W nagrodę możesz pobawić się autem”, wskazując symbol samochodu (zob. fotografia 26). Potem podajesz dziecku wybraną zabawkę. Fotografia 26 Pamiętaj! Po prawidłowym wykonaniu przez dziecko zadania i odczytaniu kontraktu dziecko musi mieć szybki dostęp do wzmocnienia. Oczywiście wszystko to są przykłady. Rodzaj zapisu na kontrakcie i to, od czego zaczniesz wprowadzanie pierwszego kontraktu, zależą od poziomu funkcjonowania danego dziecka oraz od jego indywidualnych potrzeb. Od jakich zadań najlepiej zacząć, wprowadzając pierwszy kontrakt behawioralny? Powinny to być zadania proste, krótkie i już wcześniej opanowane przez dziecko. Początkowo celem nie jest uczenie zachowań deficytowych, tylko zrozumienie samej zasady działania kontraktu behawioralnego. Zależy nam na tym, by dziecko połączyło kontrakt z czymś nietrudnym i przyjemnym, więc nagrodę musimy podać szybko po wspólnym omówieniu tegoż kontraktu. Właśnie dlatego samo zadanie musi być naprawdę bardzo krótkie. Dzięki temu dziecko zrozumie zasadę działania kontraktu behawioralnego i odniesie sukces. Na początek wprowadź kontrakt behawioralny podczas terapii indywidualnej. Gdy dziecko będzie robiło postępy, wówczas możesz stopniowo wydłużać czas trwania zadania, przechodzić do nowych, coraz trudniejszych ćwiczeń oraz wprowadzać kontrakt podczas różnych innych zajęć zarówno indywidualnych, jak i w grupie rówieśniczej. Kontrakt behawioralny może być stosowany do nagradzania różnych zachowań, bez względu na to, jakiej techniki uczenia używasz do ich kształtowania. Za jego pomocą można na przykład rozwijać umiejętność słuchania tekstu czytanego przez nauczyciela. W takiej sytuacji nauczyciel przed rozpoczęciem zadania pokazuje dziecku przygotowany wcześniej kontrakt w formie pisemnej i obrazkowej oraz mówi: „Kubusiu, jeśli będziesz pięknie słuchał historyjki [tu może przerwać i pokazać symbol książki], to co chciałbyś dostać w nagrodę (w tym momencie pokazuje symbole nagród z drugiej strony kontraktu)”? Dziecko wybiera zdjęcie nagrody oraz przyczepia je na pierwszej stronie kontraktu pod opisem i graficznym obrazem zadania. Nauczyciel może skomentować wybór: „Jeśli będziesz pięknie słuchał, to będziesz mógł poskakać na trampolinie”. Następnie przechodzi do zadania, czyli kładzie kontrakt w miejscu widocznym dla dziecka i przez bardzo krótki czas czyta historyjkę. Jeżeli dziecko ładnie siedziało i nie wstawało z dywanu, to natychmiast po zakończeniu czytania nauczyciel powinien wziąć kontrakt do ręki i entuzjastycznie udzielić pochwały konkretnego zachowania, mówiąc na przykład: „Pięknie słuchałeś historyjki”, wskazując jednocześnie symbol czynności. Następnie powinien szybko dodać, wskazując zdjęcie nagrody: „I teraz będzie w nagrodę trampolina”. W tym momencie dziecko może się pobawić. Pamiętaj! Nagrodę należy dostarczyć natychmiast po wypełnieniu zasad określonych w kontrakcie behawioralnym. W miarę jak dziecko robi postępy, stopniowo wydłużamy czas trwania zadania – w powyższym przykładzie jest nim właściwe słuchanie historyjki. Z czasem takie kontrakty mogą być stosowane na podobnych zajęciach w małej grupie, a potem podczas zajęć w przedszkolu i na lekcji w szkole. Kontrakty można również wykorzystywać do rozwijania umiejętności samoobsługowych, takich jak sprzątanie zabawek. W takim przypadku, podobnie jak w poprzednim przykładzie, zacznij od bardzo krótkiego zadania. Na początek wybierz na przykład odłożenie trzech zabawek na półkę. Możesz zamodelować właściwą reakcję, czyli pokazać dziecku, jak ma wykonać zadanie. Następnie odczytaj kontrakt: „Jeśli ładnie posprzątasz, to co byś chciał w nagrodę?” i pozwól dziecku wybrać nagrodę ze zdjęć przyczepionych z drugiej strony kontraktu. Gdy uczeń wykona polecenie poprawnie, wówczas pokaż mu kontrakt i powiedz: „Fantastycznie posprzątałeś zabawki i dostaniesz w nagrodę…” – wskazując wybrane wcześniej zdjęcie. Kolejnym etapem tego ćwiczenia może być na przykład zwiększenie liczby zabawek, które dziecko ma poukładać na półkach. Co zrobić, jeśli mimo zastosowania podpowiedzi i przypomnienia zasad zawartych w kontrakcie dziecko nie zachowuje się zgodnie z umową? Odpowiedź jest jedna: w takiej sytuacji dziecko nie może otrzymać nagrody. Trzeba jak najszybciej stworzyć ponowną sytuację uczenia, zmniejszając stopień trudności, skracając czas trwania zadania. Ponowne uczenie należy przeprowadzić w taki sposób, by dziecko jak najszybciej odniosło sukces. Pamiętaj, że kontrakty behawioralne można wykorzystać do rozwijania wielu sfer deficytowych. Za ich pomocą można kształtować rozumienie mowy, mowę czynną, naśladowanie, samodzielność i zachowania społeczne. Ten sposób wzmacniania jest szczególnie przydatny podczas zajęć grupowych w przedszkolu lub w szkole oraz w różnych codziennych sytuacjach. W następnym rozdziale przedstawię kilka ogólnych wskazówek, o których należy pamiętać, jeśli działania terapeutyczne mają przynieść pożądane rezultaty. Na rezultaty prowadzonej terapii wpływa bowiem nie tylko wybór nagród, ale również sposób ich weryfikacji i podawania. Autor: Anna Budzińska – doktor psychologii, terapeuta, superwizor, dyrektor Instytutu Wspomagania Rozwoju Dziecka w Gdańsku Fragment książki dr Anny Budzińskiej Skuteczna terapia dziecka z autyzmem. Praktyczny poradnik dla terapeutów i rodziców, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2020

W przypadku rodzica wiąże się z niższymi kosztami, a w przypadku opiekunki z większym poczuciem bezpieczeństwa – zupełnie jak na umowie o pracę. Nie każdy może zawrzeć jednak kontrakt z nianią na podstawie umowy uaktywniającej. Taki wzór umowy dla niani wypełnić mogą rodzice, którzy: pracują na podstawie umowy o pracę,

Rodzicielski plan wychowawczy to porozumienie dot. sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dziećmi po rozwodzie. Plan wychowawczy tworzy się w celu uzgodnienia kontaktów dziecka z rodzicami w czasie trwania sprawy rozwodowej, jak i po rozwodzie. Uwzględnia się w nim wszystkie prawa rodziców oraz określa harmonogram spotkań. Można ustalić go przed rozwodem i dołączyć do pozwu rozwodowego lub uzgodnić go w czasie mediacji. Plan wychowawczy można również uzyskać w skutek wydania wyroku sądu rozwodowego lub rodzinnego nakazującego ustalenie porozumienia między rodzicami. Prawidłowo sporządzony plan wychowawczy powinien obejmować szczegółowo opisane kontakty między rodzicami a dzieckiem. Powinien określać harmonogram spotkań w dni powszednie oraz w weekend, a także porozumienie co do sposobu spędzania ferii letnich i zimowych. Ważny jest terminarz wykonywania kontaktów w święta, urodzin oraz innych ważne uroczystości rodzinnych. Plan powinien precyzyjnie określać dni i godziny spotkań; sposób kontaktów (osobisty, telefoniczny, za pośrednictwem portali i aplikacji społecznościowych, listowny); kwestie obecności osób trzecich podczas spotkań, a także sposób odbierania dziecka z miejsca jego zamieszkania. Warto zawrzeć w nim także ustalenia co do wykształcenia dziecka, jego leczenia oraz uczestnictwa w dodatkowych zajęcia pozalekcyjnych. Ważnym aspektem planu jest również sposób podejmowania decyzji w przypadkach nagłych i losowych, w sytuacjach które mogą bezpośredniego zagrożenia zdrowiu i życiu dziecka. Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ( z 2020 r. poz. 1359). Przemysław Grzegorczyk Adwokat specjalizujący się w prawie rodzinnym, karnym i karnoskarbowym.

Przed zagranicznym wyjazdem dziecka z innym opiekunem, warto wykorzystać gotowy do wypełnienia druk, jakim jest zgoda na wyjazd dziecka za granicę wzór polsko angielski. dane dziecka: imię, nazwisko, numer i seria dowodu osobistego lub paszportu, PESEL, czytelne podpisy rodziców.

Plan wychowawczy to nic innego jak porozumienie wychowawcze przy rozwodzie. Dzisiaj odpowiem na pytania: jak i kiedy zawrzeć porozumienie wychowawcze? Jak stworzyć dobry plan wychowawczy do sądu? Co to jest porozumienie rodzicielskie i jak uregulować związane z nim kwestie między rodzicami dziecka po rozwodzie? Jak w ogóle się za to zabrać? Pytacie o to bardzo często na mojej facebookowej grupie wsparcia dla kobiet i w prywatnych wiadomościach. Niech ten artykuł będzie odpowiedzią i rozjaśnieniem, jak się zabrać za polubowny rozwód. Sprawdź też: Kiedy opłaca się iść na ugodę w sprawie o rozwód? Plan wychowawczy – co to jest To inaczej porozumienie wychowawcze zawierane między rodzicami, rodzicielski plan wychowawczy, czy porozumienie rodzicielskie – to umowa pomiędzy (najczęściej) rozwodzącymi się rodzicami. To kontrakt, który zawieracie aby ustalić zasady wykonywania władzy rodzicielskiej nad Waszymi wspólnymi dziećmi. Możecie w nim określić wszystko co przyjdzie Wam do głowy, a związane jest z opieką nad dziećmi. Wiele z Was szuka w internecie wzoru planu wychowawczego lub, jeśli wolicie: wzoru porozumienia wychowawczego. Jednak w przypadku rodzicielskiego planu wychowawczego nie ma jednego ustalonego, gotowego wzoru porozumienia wychowawczego, który można byłoby zastosować. Często pytacie, jak napisać plan wychowawczy. Ja co prawda stworzyłam gotowe produkty – wzór pozwu o rozwód oraz wzór porozumienia wychowawczego, ale nie musisz się do nich przywiązywać. Taki dokument możecie też stworzyć sami. Jak napisać dobry rodzicielski plan wychowawczy do sądu? Co powinien w sobie zawierać? Czytaj dalej. Jak napisać plan wychowawczy do sądu Jak napisać dobry plan wychowawczy do sądu? Pamiętaj, że porozumienie wychowawcze powinno zawierać z pewnością ustalenia dotyczące: harmonogramu opieki (spotkań z dziećmi) oraz szczegółów z tym związanych;podejmowania decyzji w sprawach dzieci;alimentów na dzieci lub określenia sposobu partycypowania przez rodziców w kosztach utrzymania dzieci. W planie wychowawczym dodatkowo możecie określić na przykład: kto i w jakich terminach spędza z dzieckiem Święta, dni wolne, wakacje;kto przechowuje dokumenty dziecka;czy oboje rodziców będzie kontaktowało się ze szkołą/przedszkolem;który z opiekunów będzie odpowiadał za zapisywanie dziecka do lekarza i jak ten lekarz będzie wybierany; Przykłady można by mnożyć. Co powinien zawierać dobry plan wychowawczy? Moja rekomendacja jest taka, że im większy poziom wzajemnej nieufności i niedowierzania miedzy Wami – tym bardziej precyzyjne powinno być porozumienie rodzicielskie. Sprawdź też: Jak ustalić kontakty z dzieckiem? Plan wychowawczy a rozwód – kiedy zawrzeć Kiedy zawrzeć porozumienie wychowawcze przy rozwodzie? Im szybciej, tym lepiej – to jedyna odpowiedź jaka przychodzi mi do głowy o w miarę uniwersalnym charakterze. Jeśli rozważasz złożenie pozwu o rozwód to zachęcam Cię – jeśli tylko jest to możliwe to przemyślenia czy z mężem nie dałoby się dogadać w zakresie sprawowania opieki na dziećmi. Może tak naprawdę nie ma miedzy Wami co do tego sporu, oboje chcecie opiekować się dziećmi? A może uzgodniliście jakieś warunki partycypacji w kosztach utrzymania małych potomków? Porozumienie między rodzicami Jeśli tylko jest taka możliwość – walczcie o wypracowanie zasad jeszcze przed złożeniem pozwu. Po pierwsze umożliwi Wam to przetestowanie wymyślonych rozwiązań jeszcze przed tym, jak zapadnie wyrok. Po drugie, z korzyścią dla dzieci – uniknięcie walk w okresie do pierwszej rozprawy rozwodowej. A po trzecie – umożliwi Wam to być może uzyskanie rozwodu już na pierwszym terminie. Porozumienie rodzicielskie – jak zawrzeć? Jak stworzyć rodzicielski plan wychowawczy? Porozumienie wychowawcze zawiera się w zwykłej formie pisemnej. Spiszcie swoje ustalenia i wydrukujcie w trzech egzemplarzach. Jeden złóż w sądzie razem z pozwem. Jeśli chcecie, aby porozumienie wychowawcze miało bardziej solenny charakter – możecie je opatrzyć podpisem notarialnie poświadczonym, ale nie jest to wymagane. Taki podpis nie kosztuje wiele, a będzie potwierdzał, że zawarliście to porozumienie wychowawcze na pewno Wy i to w określony dzień. Gdyby zaś plan wychowawczy zawierał też ustalenia odnośnie alimentów to możecie dodatkowo zabezpieczyć oświadczeniem o poddaniu się co do tego obowiązku klauzuli wykonalności. Wtedy jednak bez notariusza się nie obejdzie. A więcej o alimentach znajdziesz między innymi >> tutaj <<. Chcesz złożyć pozew o rozwód lub zostałaś pozwana albo potrzebujesz indywidualnej konsultacji prawnej to zapraszam Cię serdecznie do mojej kancelarii w Warszawie lub do skorzystania z mojej oferty porad prawnych online. Szczegóły i kalendarz online, przez który wygodnie się zapiszesz znajdziesz tutaj. Polecam Ci też zapis na bezpłatny kurs email – 5 lekcji przed rozwodem. PS. Interesuje Cię szybki rozwód bez orzekania o winie? Sprawdź moje wzory pism procesowych – gotowce, dzięki którym rozwiedziesz się szybko i bez bólu głowy. Nie szukaj już rozwiązań w internecie. Moje wzory pozwu i porozumienia rodzicielskiego zapewnią Ci rozwód z dziećmi – bez niepotrzebnego stresu. Pozew o rozwód z dziećmi – WZÓR + MINIPRZEWODNIK 99,00 zł z VAT Pozew o rozwód z opieką naprzemienną nad dziećmi – WZÓR + MINIPRZEWODNIK 99,00 zł z VAT Pozew o rozwód bez orzekania o winie – WZÓR + MINIPRZEWODNIK 79,00 zł z VAT gdZ990.